დაბნეულობა სენესტოპათიური

(Эглитис И.Р., 1974). მწვავე ფსიქოზური მდგომარეობა, რომლის კლინიკურ სურათში სენესტოპათიებთან ერთად აღინიშნება დეპრესიის და დეპერსონალიზაციის მოვლენები. დამახასიათებელია ცნობიერების დაბინდვა დაბნეულობის ტიპით (იხ. აფექტი გაოცებისა). კონტაქტი გაძნელებულია. აზროვნებაში – აზრიდან მოსხლეტა, ფსიქიკური ავტომატიზმის ელემენტები. ხშირად – არასრული ორიენტირება დროში, შიში, შფოთვა, სენესტოპათიური განცდები ინტენსიურია, ცვლადია. ასეთი მდგომარეობა ვითარდება რამდენიმე საათის ან დღის განმავლობაში, გამოსვლის შემდეგ აღინიშნება ნაწილობრივი ამნეზია. უმეტესად გვხვდება შეტევსმაგვარ-პროგრედიენტული შიზოფრენიის, იშვიათად – ეპილეფსიის დროს