ფსევდოდამბლა ეპილეფსიური

(Pelez. 1907). ვითარდება თანდათან, დამახასიათებელია განდიდების ბოდვითი იდეები, გულღია-ეიფორიული გუნება-განწყობა, უზრუნველობა, აზროვნების კრიტიკულობის დაქვეითება, სწრაფად პროგრესირებადი ჭკუასუსტობა, რომელიც მალე იღებს გლობალურ ხასიათს. ექსპანსიური ბოდვითი იდეები უაზროა, ფანტასტიკური. ბოდვა ყოვლეთვის მასშტაბურია, ახლოა წარმოსახვის ბოდვასთან, მასში არ არის ინტერპრეტაციის ელემენტები. მიმდინარეობა – ნელი, შედარებით სტაბილური. უკვე დასაწყისშივე აღინიშნება ძირითადი პიროვნული მორალურ-ეთიკური თვისებების დაქვეითება და ანტისოციალური ტენდენციები (Левятов В.М., 1972). იმავე ავტორმა პეგ-ის დახმარებით დაადგინა ე.ფ-ის დროს თავის ტვინის ქერქის და ქერქქვეშა ატროფია და ჰიდროცეფალია, ისევე როგორც ჭეშმარიტი პროგრესული დამბლის დროს