ეპილეფსია

ქრონიკული ენდოგენურ-ორგანული დაავადება, მიმდიანარეობს განმეორებადი პაროქსიზმული დარღვევებით (კრუნჩხვითი და არაკრუნჩხვითი). ჭკუასუსტობის ფორმებით, პიროვნების ხასიათობრივი ცვლილებებით. ეპილეფსიის დროს შემთხვევათა ნაწილში ზოგჯერ აღინიშნება მწვავე ან გახანგრძლივებული ფსიქოზური მდგომარეობები. იწყება უპირატესად ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში. არსებობს მონაცემები მემკვიდრეობითი წინაგანწყობის არსებობის შესახებ. ეტიოპათოგენეზში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს თავის ტვინის ორგანული დაზიანება – ნაყოფის დაზიანება, ქალა-ტვინის ტრავმის და ნეიროფექციის შედეგები. პათოგენეზში ცენტრალური ადგილი უჭირავს ეპილეფსიგენური და ეპილეფსიური კერების არსებობას