Rus. интеракционизмL. inter – შორის, actio - მოქმედება რიგი დასავლეთის ქვეყნების თანამედროვე სოციალურ ფსიქოლოგიაში ერთ-ერთი წამყვანი მიმართულება. საზოგადოებაში ადამიანთა ურთიერთმოქმედება, როგორც უშუალო კომუნიკაციის სისტემა, განიხილება როგორც პიროვნების ფორმირების ძირითადი წყარო. ინტერპერსონალური დამოკიდებულების არსია „სიმბოლოების გაცვლა-გამოცვლა“ ურთიერთობის პროცესში. ადამიანის ესა თუ ის ქცევა გამომდინარეობს იქიდან, რამდენად შეესაბამება იგი სოციალურ ნორმას. განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება ადამიანის უნარს, წარმოიდგინოს, თუ როგორ ესმით მისი; ამის შესაბამისად, ობიექტი ახდენს სიტუაციის ინტერპრეტირებას და თავისი მოქმედების კონსტრუირებას. ამ მიმართულების ძირითადი ნაკლია – საზოგადოებრივი ურთიერთობების დაყვანა უშუალო კომუნიკაციამდე, სოციალურ-ისტორიული ფაქტორების და ადამიანთა ურთიერთქმედების ემოციური ასპექტების იგნორირება. ფართოდ გამოიყენება ფსიქოთერაპიულ პრაქტიკაში
Source: ფსიქიატრიული ენციკლოპედია / შემდგ.: აკაკი გამყრელიძე, ნანა ნიკოლაიშვილი. - თბ. : მერანი-3, 1999 (მერანი-3). - 468გვ. ; 28სმ.. - ბიბლიოგრ.: გვ. 465-467. - ISBN 99928-34-40-4.