იროდიონ ევდოშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი ბოდბისხევი, ახლანდელი სიღნაღის რაიონი.

თელავის სასულიერო სასწავლებლის დამთავრების შემდეგ (1890 წ.) სწავლობდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში, საიდანაც 1893 წელს გარიცხეს მოსწავლეთა ფარულ რევოლუციურ წრეში მონაწილეობისათვის. 1905 – 1907 წლების რევოლუციაში მონაწილეობისათვის მას აპატიმრებენ და ასახლებენ. გადასახლებიდან დაბრუნების შემდეგ თბილისში იბეჭდება ირ. ევდოშვილის პირველი ლექსები ჟურნალებში "კვალი", "ივერია" და სხვ. გამოქვეყნებული აქვს აგრეთვე პოემა "უკანასკნელი დღე სიკვდილით დასჯისა". მისი ლექსები "ქარიშხალი", "ჩვენება", "მეგობრებს" და სხვ. (1896 – 1903 წწ.) რევოლუციური ბრძოლისაკენ მოუწოდებს მშრომელ ხალხს. მუშათა რევოლუციური მოძრაობის აღმავლობის გამოძახილი იყო მისი ლექსები "სიმღერა" (1903), "ჩემს მტერს"; თარგმანები (1905 – 1907 წწ.); "მარსელიოზას" და სხვ. ირ. ევდოშვილის პოემა "მუშა და მუზა" მიზნად ისახავს მშრომელთა თავისუფლებისათვის ბრძოლას, პოლიტიკური სიმახვილე და აქტუალურობა კი განსაზღვრავს მისი პროზაული ნაწარმოებების ხასიათს. რეაქციის პერიოდში (1908 წლიდან) მის პოეზიაში უკვე ნელ-ნელა სევდისა და მოღლილობის მოტივები კრთება ("ისევ გოლგოთა", "მოღლილობა", "გატეხილი ჩანგი", 1915 და სხვ.). იროდიონ ევდოშვილის დაკრძალვის დღე ეროვნული გლოვის დღედ გამოცხადდა.

წყარო: მამულიშვილთა სავანე. - თბ., 1994. - გვ.132; საქართველო:ენციკლოპედია: ტ.2.-თბ.,2012.-გვ.550

• უბედური ქორბუდა : მოთხრობები (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1987. - 143 გვ.
• ჩახმახოს წინდა : მოთხრობები. უმცროსი სასკოლო ასაკის ბავშვებისათვის (ავტორი). - თბილისი, ნაკადული, 1968. - 18 გვ.
• რჩეული ლექსები (ავტორი). - თბილისი, ცოდნა, 1963. - 471 გვ.
• კრებული : თხზულებანი (ავტორი). - ტფილისი, სტ. "შრომა", 1916. - 452 გვ.
• ლექსები და პოემები (ავტორი). - ტფილისი, წიგნის გამომცემელ ქართველთა ამხ. სტ, 1901. - 162 გვ.