შოთა ძიძიგური

დაბადების ადგილი: სოფელი მათხოჯი, ხონის მუნიციპალიტეტი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი ენათმეცნიერების სპეციალობით 1930 წელს.

1936 წელს დაიწყო სამეცნიერო და პედაგოგიური საქმიანობა. სხვადასხვა დროს კითხულობდა ლექციებს თბილისის, თელავის, ქუთაისის პედაგოგიურ ინსტიტუტებში. 1967-1984წწ. იყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ახალი ქართული ენის კათედრის გამგე. ქართველი ენათმეცნიერი, ქართული ენისა და დიალექტების მკვლევარი, ბასკოლოგი. ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი ( 1963), პროფესორი (1963). ავტორია მრავალი ნაშრომისა, რომლებშიც გაშუქებულია ქართული ენის გრამატიკის, მისი ისტორიის, დიალექტოლოგიის ლექსიკოლოგია-ლექსიკოგრაფიის, ონომასტიკის, აგრეთვე ზოგადი ენათმეცნიერული ფოლკლორისტიკის, ლიტერატურათმცოდნეობის საკითხები.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.11.-თბ.,1987.-გვ. 278

• ბასკური ენისა და ლიტერატურის საზოგადოება, თავმჯდომარე
• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი (1974-)
• ქართული სალიტერატურო ენის ნორმათა დამდგენი მუდმივი სახელმწიფო კომისია, წევრი
• ქსე-ე-ს ენათმეცნიერების საბჭო, თავმჯდომარე

• 1971 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ქართული ენის თავგადასავალი (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1990. - 247გვ.
• რთული წინადადების პრობლემა ქართულ ენაში : კავშირებისა და საკავშირებელი სიტყვების საფუძველზე (ავტორი). - თბილისი, მეცნიერება, 1989. - 424გვ.
• სიტყვის ცხოვრება (ავტორი). - თბილისი, მერანი, 1988. - 340 გვ.
• ბასკები და ქართველები (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1978. - 207გვ.
• ქართული დიალექტოლოგიური ძიებანი : დამხმ. სახელმძღვ. უნ-ტისა და პედ. ინ-ტის სტუდენტთათვის (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1970. - 271გვ.
• მწერლის ენა (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. მწერალი, 1957. - 208გვ.