პეტრე მელიქიშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა ნოვოროსიის (დღევანდელი ოდესის) უნივერსიტეტის ფიზიკა–მათემატიკის ფაკულტეტის საბუნებისმეტყველო განყოფილება 1872 წელს. 

1876 წელს მუშაობა დაიწყო ნოვოროსიის უნივერსიტეტის ქიმიის ლაბორატორიაში; 1885–1917წწ. იყო ამავე უნივერსიტეტის პროფესორი; ის დიდ ინტერესს იჩენდა ქალთა ემანსიპაციისადმი; იღვწოდა, რომ ქართველ ქალებს საზღვარგარეთ უმაღლესი განათლება მიეღოთ. აქტიურად მონაწილეობდა ოდესის ქალთა უმაღლესი კურსების ჩამოყალიბებაში (1905), სადაც ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტი გაიხსნა და ფაკულტეტის დეკანად აირჩიეს (1906). 1918 წელს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პირველი რექტორი; 1918–1927წწ. განაგებდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ორგანული ქიმიის კათედრას. მისი შრომები ეხება ორგანულ და არაორგანულ ქიმიის საკითხებს; მან პირველმა მიიღო ორგანულ ნაერთთა კლასი, რომლებსაც გლიციდმჟავები უწოდა; 1939 წელს ცალკე მონოგრაფიად გამოვიდა მისი გამოკვლევები, მიძღვნილი ზემჟავებისა  და ზეჟანგებისადმი. მისი თაოსნობით თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში საფუძველი ჩაეყარა ოთხ ქიმიურ ლაბორატორიას, შეიქმნა არაორგანული, ორგანული და აგრონომიული ქიმიის კათედრები; პ. მელიქიშვილის სახელობისაა ფიზიკისა და ორგანული ქიმიის ინსტიტუტი; საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიასა(1950) და თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში დაწესებულია მისი სახელობის პრემია ქიმიის და ფიზიკის დარგებში. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში არის პ. მელიქიშვილის სახელობის კაბინეტ–ბიბლიოთეკა. ქართული უნივერსიტეტის (ახლანდელი თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი) ერთ-ერთი დამაარსებელი და მისი პირველი რექტორი.

საკანდიდატო დისერტაციის თემა – "აკრილმჟავას ნაწარმის შესახებ", დაიცვა 1881 წელს.

სადოქტორო დისერტაციის თემა – "იზომერული კროტონმჟავების ნაწარმთა შესახებ", დაიცვა 1885 წელს.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.6.-თბ., 1983.-გვ.559; საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული  აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge

• სსრ კავშირის მეცნიერებათა აკადემია, წევრ–კორესპონდენტი (1927-)
• ქიმიის ქართული სამეცნიერო სკოლა, დამფუძნებელი

• 1900 - მიხეილ ლომონოსოვის სახელობის პრემია

• ჩვენი ღვინის ქიმიური შემადგენლობა (ავტორი). - ტფილისი, სამხედრო სამინისტროს სტ., 1920. - 183გვ.