ვლადიმერ გარაყანიძე

დაბადების ადგილი:  ქ. თბილისი. 

1922 წელს საქართველოდან სასწავლებლად მიავლინეს მოსკოვის კონსერვატორიაში; პარალელურად სწავლობდა მოსკოვის უნივერსიტეტის ფიზიკა–მათემატიკის ფაკულტეტზე; გატაცებული იყო პლანერიზმით; 1924 წლიდან იყო მოსკოვის ნ. ჟუკოვსკის სახელობის სამხედრო–საჰაერო საინჟინრო აკადემიის აერონავტიკის ლაბორატორიის ხელმძღვანელი; 1924 წელს საზოგადოებრივ საწყისებზე ჩამოაყალიბა ჰაერნაოსანთა წრე, რომელსაც შემდეგ "გარაყანიძის ჰაერსანაოსნო სკოლა" უწოდეს; მონაწილეობდა სსრკ საპლანერო სადგურის მშენებლობაში; 1925 წლიდან იყო საპლანერო სპორტის ინსტრუქტორი; 1926 წელს მისი უშუალო ხელმძღვანელობით პლანერიზმს დაეუფლა ს. კოროლიოვი (შემდეგ სარაკეტო ტექნიკის ცნობილი გენერალური კონსტრუქტორი); 1927 წლიდან მუშაობდა გ. ჟუკოვსკის სახელობის აეროჰიდროდინამიკის ინსტიტუტში, სადაც დირიჟაბლმშენებლობას ა. ტუპოლევი განაგებდა; 1932 წლის 9 აპრილს განხორციელდა ვ. გარაყანიძის დირიჟაბლის "სსრკ - ვ - 1" პირველი აფრენა; მან მსოფლიოში პირველმა წყალზე დასვა დირიჟაბლი, მგზავრები ნავებში გადმოსხა, ტვირთი მიიღო და გაფრინდა; მომდევნო წლებში აიგო ვ. გარაყანიძის კონსტრუქციის დირიჟაბლების სერია; 1933 წელს პირველი სტრატოსტატის "სსრკ -1" სარეკორდო გაშვებისას გარაყანიძე სტარტს ხელმძღვანელობდა (სტრატოსტატი აფრინდა 19 ათას მეტრ სიმაღლეზე და მსოფლიო რეკორდი დაამყარა); მისი ბოლო მოდელის დირიჟაბლი ვ-12 შეუცვლელი აღმოჩნდა, იყენებდნენ მეორე მსოფლიო ომის პერიოდში; მან დიდი წვლილი შეიტანა კოსმოსის კვლევის საქმეში; მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები. აერონავტი, აეროსტატების გამომცდელი, დირიჟაბლების ერთ-ერთი პირველი ქართველი კონსტრუქტორი, ინჟინერ-კონსტრუქტორი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.555