გუგული ბუხნიკაშვილი

დაბადების ადგილი: დაბა სურამი, ხაშურის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტი 1930 წელს; 1950 წელს კი საქართველოს რუსთაველის სახ. თეატრალური ინსტიტუტი 1950 წელს.

მონაწილეობდა სცენისმოყვარეთა წარმოდგენებში სურამსა და ხაშურში (1911-1913), თბილისის ნაძალადევის სახალხო სახლის თეატრალურ დასში (1911-1913); ბუხნიკაშვილი ერთ-ერთი დამაარსებელია საქართველოს პროლეტარულ მწერალთა ასოციაციისა (1921), საქართველოს მწერალთა კავშირისა (1932); მან ლიტერატურული მოღვაწეობა დაიწყო 1913 წლიდან, იუმორისტული მოთხრობებისა და სცენების გამოქვეყნებით თბილისის ჟურნალებში, 1921 წლიდან დრამატურგიას ჰკიდებს ხელს; მისი პირველი, 1921 წელს დაწერილი დრამატული ნაწარმოები - კომედია "შეშინებული ანთიმოზი",  საბჭოთა თემატიკაზე შექმნილი ერთ-ერთი პირველი ქართული პიესაა; 1921-1945 წლებში მან დაწერა და გამოაქვეყნა 60-ზე მეტი იმ ეპოქის ამსახველი შინაარსის პიესა (მეტწილად კომედიური ჟანრის), რომლებიც იდგმებოდა პროფესიულ და თვითმოქმედ სცენებზე; გ. ბუხნიკაშვილის სატირული კომედია "კი, მაგრამ..." კ. მარჯანიშვილმა დადგა ქუთაისის თეატრში (1929), კომედია "ნაბიჭვარი" (გადმოკეთებული ვ. შვარკინის კომედიიდან) დადგა ა. ახმეტელმა რუსთაველის თეატრში (1934); მუშაობდა ხაშურის რევკომის მდივნად (1921), გორის სამაზრო აღმასკომის მდივნად და კპ სამაზრო კომიტეტის აგიტაცია-პროპაგანდის განყოფილების გამგედ (1922), იყო საქართველოს და ამიერკავკასიის პირველი საბჭოთა ყრილობების დელეგატი (1922), 1923 წლიდან მუშაობდა თბილისში: თბილისის საბჭოს აღმასკომის პოლიტგანყოფილების გამგედ (1923-1926), რუსთაველის თეატრის დირექტორად (1926-1927), საქართველოს კპ ცენტრალური საკონტროლო კომისიის აღმასკომის ბიუროს გამგის მოადგილედ (1927-1929), იყო თბილისის სატირის თეატრისა და მოძრავი სასოფლო თეატრების დამაარსებელი და ხელმძღვანელი (1928-1932), საქართველოს და ამიერკავკასიის დრამატურგთა, კომპოზიტორთა და კინოსცენარისტთა საზოგადოების პასუხისმგებელი მდივანი (1928-1932), ამ საზოგადოების დამაარსებელი მ. ჯავახიშვილთან ერთად, საქართველოს ხელოვნების მუშაკთა პროფესიული კავშირის გამგეობის თავმჯდომარე (1929-1932); იყო საქართველოს ხელოვნების მუშაკთა სახლის დამაარსებელი და მისი გამგეობის პირველი თავმჯდომარე (1934-1935), შემდგომ წლებში მუშაობდა თბილისის სამხატვრო აკადემიის დირექტორად (1932-1936); ხელოვნების მუზეუმის "მეტეხის" დირექტორად (1936-1939); 1939 წლიდან გარდაცვალებამდე იყო სათეატრო მუზეუმის, შემდგომ საქართველოს თეატრის, მუსიკის, კინოსა და ქორეოგრაფიის სახელმწიფო მუზეუმის დირექტორი;  გ. ბუხნიკაშვილი იდგა ქართული თეატრმცოდნეობის სათავეებთან; 20-იანი წლებიდან მან ცალკე წიგნებად გამოაქვეყნა მრავალი სამეცნიერო შრომა ქართული თეატრის ისტორიისა და სსრ კავშირის ხალხთა თეატრალურ ურთიურთობებზე; პერიოდულ პრესაში გამოქვეყნებული აქვს 500-ზე მეტი სტატია, გამოკვლევა და რეცენზია. მისი კაპიტალური ნაშრომებია: ქართული თეატრის სარეპერტუარო მაჩვენებლები და ქართული თეატრის მატიანე (1850-1917), რომლებიც დაცულია საქართველოს თეატრის, მუსიკის, კინოსა და ქორეოგრაფიის სახელმწიფო მუზეუმში და დიდ დახმარებას უწევს ქართული თეატრის ისტორიის მკვლევართ. თეატრმცოდნე, თეატრალური მოღვაწე. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.513; 2007 წლის საიუბილეო თარიღები: თეატრი, მუსიკა, კინო, ქორეოგრაფია.-- თბ., 2007.- გვ.53

• 1950 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე

• ქართული თეატრი ახალი ეპოქის მიჯნაზე (Author). - თბილისი, ხელოვნება, 1976. - 225გვ.
• თერთმეტი პიესა (Author). - ბათომი, ფედერაცია, 1932. - 237გვ.
• ათი წელი : პიესათა კრებული (Author). - ტფილისი, სახელგამის გა-მა, 1931. - 123გვ.
• სესხი : კომედია 3 მოქმედებათ (Author). - ტფილისი, საქ. ფინსახკომი, 1930. - 37გვ.
• ასე იყო : წარსულის ქრონიკა 9 სურათად (Author). - ტფილისი, პოლიგრაფტრ. მე-2 სტ., 1929. - 90გვ.