ალექსანდრე დადიანი

დაბადების ადგილი: სიმბირსკის გუბერნია, რუსეთი.

1817 წელს ჩაირიცხა ლაიბგვარდიის პრეობრაჟენსკოეს პოლკში; 1821 წელს დანიშნეს გენერალ პასკევიჩის ადიუტანტად; 1826-1827წწ. მონაწილეობდა ირანთან, 1828-1829წწ. ოსმალეთთან გამართულ ომებში; 1829 წელს დანიშნეს ერევნის კარაბინერთა პოლკის მეთაურად; 1937 წელს იმპერატორ ნიკოლოზ I-მა ერევნის პოლკის დათვალიერებისას იგი მწყობრიდან გამოიძახა და პოლკში ჩადენილი სამეურნეო დანაშაულისათვის თავის ხელით ჩამოხსნა ფლიგელ–ადიუდანტის აქსელბანდები, ამასთანავე ბრძანა გადაეგზავნათ ბობრუისკის კაზემატში, სადაც მან 1840 წლამდე დაყო; შემდეგ ჩამოართვეს ჩინები, ორდენები, თავადის წოდება და საცხოვრებლად გაგზავნეს ვიატკაში; ბოლოს ნება დართეს ქალაქიდან გაუსვლელად ეცხოვრა მოსკოვში; 1856 წელს იმპერატორ ალექსანდრე II–მ მას დაუბრუნა თადარიგის პოლკოვნიკის ჩინი, ორდენები, თავადის წოდება; რუსეთის იმპერიის არმიის პოლკოვნიკი(1829), იმპერატორის ფლიგელ-ადიუტანტი. სარდარ–აბადის ალყის დროს გამოჩენილი მამაცობისათვის მიღებული აქვს ოქროს დაშნა.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.251

• წმინდა ანას II ხარისხის ორდენი
  ყარსის აღებისთვის
• წმინდა ანას III ხარისხის ორდენი
  ერევნის აღებისთვის