პავლე ხუჭუა

დაბადების ადგილი: ქ. ბაქო.

დაამთავრა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი 1930 წელს (ეკონომიური), ლენინგრადის სახელმწიფო კონსერვატორია 1937 წელს (ისტორიულ–თეორიული).

1937–1938წწ. იყო ქ. ქუთაისის სამუსიკო სასწავლებლის და სკოლის დირექტორი; 1937-1976წწ. საქართველოს სახელმწიფო ფილარმონიის ლექტორი; 1938 წლიდან ვ. სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის პედაგოგი, 1938–1939წწ. სასწავლო და სამეცნიერო ნაწილის დირექტორის მოადგილე, 1939–1945წწ. თეორიულ–საკომპოზიციო ფაკულტეტის დეკანი, 1980 წლიდან პროფესორი; 1941–1945წწ. საქართველოს სახელმწიფო სიმფონიური ორკესტრის დირექტორი; 1945–1956წწ. იყო თბილისის I სამუსიკო სასწავლებლის, კინოსკოლისა და თეატრალური უნივერსიტეტის პედაგოგი; 1937 წლიდან ნაყოფიერად მოღვაწეობდა მუსიკის კრიტიკის დარგში; დაწერილი აქვს: მონოგრაფიული ნარკვევი "ანდრია ყარაშვილი" (1946), მონოგრაფიები –"მელიტონ ბალანჩივაძე"(1950), "ა. მაჭავარიანის ბალეტი "ოტელო" (1958), "შ. თაქთაქიშვილი" (1962), "მ. თარხნიშვილი"(1962), "ზ. ფალიაშვილი"(1974), "დ. არაყიშვილი" (1979); არის შემდგენელი და რედაქტორი წიგნებისა და სანოტო კრებულებისა  (1960, "ია კარგარეთელი. რომანსები", 1970, გრამფირფიტების ანთოლოგია "საქარველო ხალხურ სიმღერებში"); ნაშრომები კრებულებად; ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატი, საკანდიდატო დისერტაციის თემა – "მ. ა. ბალანჩივაძე, მონოგრაფია", დაიცვა 1949 წელს.

წყარო: Композиторы и музыковеды грузии. – тб., 1984. - გვ. 376; ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.11 . - თბ., 1987. – გვ. 521

• საბჭოთა კავშირის კომპოზიტორთა კავშირი, წევრი (1938-1986)
• საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირის გამგეობა, წევრი

• 1958 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე