გიორგი ბატონიშვილი

იმერეთის მეფის სოლომონ I-ის შვილიშვილი, ალექსანდრე ბატონიშვილის უკანონო ძე; უმემკვიდროდ დარჩენილი სოლომონ I გიორგი ბატონიშვილს იმერეთის ტახტის მემკვიდრედ ზრდიდა, მაგრამ სოლომონის გარდაცვალების(1784) შემდეგ იმერეთის დიდებულებმა ისარგებლეს გიორგი ბატონიშვილის მცირეწლოვანებით და იმერეთის ტახტზე დავით II(დავით გიორგის ძე) დასვეს(1785); 1795 სოლომონ II-მ გიორგი ბატონიშვილი, როგორც მეტოქე, ტახტის პრეტენდენტი, მუხურის ციხეში ჩასვა; 1806 წლის 15 ოქტომბერს გიორგი ბატონიშვილმა მოახერხა ციხიდან გაქცევა და თავი რუსეთს შეაფარა; სიცოცხლის ბოლო წლები მან მოსკოვში გაატარა; იქვე დაწერა ავტობიოგრაფიული ხასიათის ნაწარმოები, სადაც ის აღწერს მუხურის ციხეში ყოფნის წლებს, იქიდან გამოპარვას, დიდ მწუხარებას გამოთქვამს იმერეთის ტახტის დაკარგვის გამო; გიორგი ბატონიშვილს ჰყავდა ორი ვაჟი: ალექსანდრე(გენერალ-ლეიტენანტი) და დიმიტრი ბატონიშვილი(გენერალ-მაიორი), რომლებიც რუსეთის არმიაში მოღვაწეობდნენ.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. - თბ., 2012. - გვ.26