ვალენტინ თოფურიძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემია 1931 წელს.

თბილისის სამხატვრო აკადემიაში იყო ი. ნიკოლაძისა და ნ. კანდელაკის, ე. ლანსერეს, ი. შარლემანის მოწაფე; ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას (1955-იდან პროფესორი). ძირითადად მონუმენტალისტია. მნიშვნელოვანი ნამუშევრები: ლ. კეცხოველი (ქვა, 1936, თბილისი, 9 აპრილის სახელობის ბაღი, აიღეს 1998), რუსთაველი (ქვა, მარმარილო, 1937–1938, ახალციხე), კომპოზიციური ჯგუფი "საქართველო" (ბრინჯაო, 1939, სას.-სამ. გამოფენა, მოსკოვი), "გამარჯვება" (ბრინჯაო, 1947, ჭიათურის თეატრის შენობის ფასადი), ოთხი ფიგურა (გლეხი, მეშახტე, სპორტსმენი ქალი და ვაჟი), კინოთეატრ "რუსთაველის" მთავარ ფასადზე (ყველა ქვა, 1939, თბილისი), ვ. ლენინი (ბრინჯაო, 1956, თბილისი, თავისუფლების მოედანი, აიღეს 1989), შრომა, მეცნიერება, ტექნიკა – სკულპტურული კომპოზიცია (თუჯი, 1958, შ. მიქატაძესთან ერთად, თბილისი, პარლამენტის შენობის წინ, აიღეს 1989). ქალიშვილის პორტრეტი (1930), მოხუცი მემწვანილე (1943), მ. იაშვილის პორტრეტი (1956), მუზა (1968), კაცის ფიგურა (1970, ყველა ტონირებული თაბაშირი, მხატვრის სახელოსნო); მოქანდაკე.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018. -გვ.102; ვალენტინ ბაგრატის ძე თოფურიძე : საქ. სახალხო მხატვარი, მოქანდაკე. 1908-1980. ნეკროლოგი // კომუნისტი. - თბილისი, 1980. - 21 თებერვალი.-გვ.3; მამულიშვილთა სავანე : დიდუბის პანთეონი / ზაურ ბაბუნაშვილი, თეიმურაზ ნოზაძე.-თბ.,1994.-გვ.180

• სსრკ სამხატვრო აკადემია, ნამდვილი წევრი (1970-)

• 1960 - საქართველოს სახალხო მხატვარი
• 1955 - საპატიო ნიშნის ორდენი
• 1951 - სსრკ სახელმწიფო პრემია
• 1950 - სტალინური პრემია
• 1949 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია
  ჭიათურის თეატრის ფასადზე ქალის ალეგორიული ფიგურა "გამარჯვება"