ალე ომიაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი ჭიბრევი, ონის რაიონი.

სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტზე. 1926 წელს დაიწყო სამსახიობო მოღვაწეობა ხაშურის თეატრში, სადაც ექვსი სეზონი დაჰყო; 1932-1935წწ. იგი ქუთაისის თეატრის მსახიობია; 1935 წლიდან სიცოცხლის უკანასკნელ წუთამდე იგი მოწინავე მარჯანიშვილელთა რიგებში იდგა; მისი სამსახიობო ხელოვნება მარჯანიშვილის თეატრში ჩამოყალიბდა;  მის მიერ შესრულებული როლებიდან აღსანიშნავია: გაბრო, პეტრე, ეგ. ნინოშვილი (შ. დადიანის ჩატეხილი ხიდი,  ნინოშვილის გურია"), თორნიკე, ონისე, იაკობ ხუცესი (მ. მრევლიშვილის " "ხარატაანთ კერა", "ზვავი", "წამება დედოფლისა"), ილია ჭავჭავაძე ( გ. ნახუცრიშვილის "წიწამური"), კარტაშოვი (ძმ. ტურებისა და შეინინის "ვის ემორჩილება დრო"),  ამბროლა (ა. გეწაძის ("ყარამან ყანთელაძე"), ლორენცო (უ. შექსპირის "რომელო და ჯულიეტა"), მაქსიმ მაქსიმოვიჩი (ა. კორნეიჩუკის "ხსოვნა გულისა"), გიორგი (რ. თაბუკაშვილის "გაზაფხულის ნიაღვარი"), ილია დიასამიძე (უ. ჩხეიძის "გიორგი სააკაძე"), სევასტი (პ. კაკაბაძის "ყვარყვარე თუთაბერი"),  ელიზბარ თორაძე (ა. ჩხეიძის "მომავალ სეხვედრამდე ") და სხვა; 1939 წელს პირველად შედგა ფეხი კინოეკრანზე და სიცოცხლის ბოლომდე განაგრძობდა კინომოღვაწეობას თეატრის პარალელურად; კინოში მან ოცზე მეტი როლი შეასრულა, რომელთაგან აღსანიშნავია: ზურაბ ერისთავი ("გიორგი სააკაძე", 1942), მეფე ვახტანგ VI ("დავით გურამიშვილი", 1946), გიორგი ("ჭრიჭინა", 1954), პაპა გიგო ("მაგდანას ლურჯა", 1955), პეპია ("გლახის ნაამბობი", 1961), ტარიელი ("ტარიელ გოლუა", 1967); დაჯილდოებული იყო მედლებით.

წყარო: მამულიშვილთა სავანე. - თბ., 1994. - გვ.294; ხელოვნების კალენდარი თეატრი, მუსიკა, კინო -თბ., -1992 - გვ.98-91; ეროვნული ფილმოგრაფიის ვებ გვერდი: geocinema.ge

• 1985 - საქართველოს სახალხო არტისტი
• 1943 - საქართველოს დამსახურებული არტისტი
• საპატიო ნიშნის ორდენი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი