ივანე იმნაიშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი ლაშისღელე, ლანჩხუთის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი1930 წელს.

1939 წლიდან  სამეცნიერო მოღვაწეობას იწყებს ამავე უნივერსიტეტის ძველი ქართული ენის კათედრაზე. 1949-1951 წლებში ხელმძღვანელობდა ა. ს. პუშკინის სახელობის პედაგოგიური ინსტიტუტში ქართული ენის კათედრას. მისი გამოკვლევები ეხება ძველ ქართულ ენას, მის ისტორიას, ლექსიკას, თანამედროვე ქართული სალიტერატურო ენის ნორმალიზაციის საკითებს. განსაკუთრებით აღსანიშნავია მისი წვლილი ძველი ქართული ენის ძეგლების მეცნიერული პუბლიკაციასა და მათი ლექსიკონების შედგენაში. ქართული ენის მკვლევარი, ლექსიკოგრაფი, ტექსტოლოგი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1959), პროფესორი (1960).

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია : ტ. 5.- თბ., 1980.- გვ. 117; tsu.ge

• 1967 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ზმნა ძველ ქართულში : 2 ნაწილადი (ავტორი) // ნაწ. 1. - მაინის ფრანკფურტი, 1996. - 419გვ.
• ზმნა ძველ ქართულში : 2 ნაწილად (ავტორი) // ნაწ. 2. - მაინის ფრანკფურტი, 1996. - 785 გვ.
• ქართული ოთხთავის სიმფონია-ლექსიკონი (ავტორი). - თბილისი, თბილისის სახ. უნ-ტის გამ-ბა, 1989. - 846გვ.
• ვაჟა-ფშაველა და ძველი ქართული ენა (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1968. - 240გვ.
• ქართული პოეტური ენის საკითხები : რუსთაველის მაგალითზე (ავტორი). - თბილისი, ლიტერატურა და ხელოვნება, 1966. - 185გვ.