ივანე ვაჩნაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი კარდანახი, ახლანდელი გურჯაანის მუნიციპალიტეტი.

სწავლობდა ვორონეჟის კადეტთა კორპუსში. 1918 წელს ჩამოვიდა საქართველოში. სწავლა განაგრძო იუნკერთა სასწავლებლის საცხენოსნო განყოფილებაზე. რუსეთ-საქართველოს ომში, 1921 წელს იბრძოდა კოჯორსა და ტაბახმელაში იუნკერთა სკოლის შემადგენლობაში. ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ სწავლობდა საფრანგეთში, სენ-მექსანის სამხედრო სასწავლებელში. იყო ესკადრონის უფროსი. 1931 წელს მსახურობდა სომიურის კავალერისტთა სკოლაში. II მსოფლიო ომის (1939-1945) დროს ივანე ვაჩნაძე იბრძოდა გერმანელთა წინააღმდეგ საფრანგეთში. ტყვედ ჩავარდა, მაგრამ გაიქცა და 1940 წელს ჩრდილოეთ აფრიკაში შეუერთდა ფრანგულ არმიას. 1944 წელს იბრძოდა საფრანგეთსა და გერმანიაში. 1946 წლიდან ალჟირში მეთაურობდა საფრანგეთის უცხოური ლეგიონის ქვედანაყოფს. 1951 წელს, სამხედრო სამსახურის დატოვების შემდეგ, ასწავლიდა სომიურის კავალერისტთა სკოლაში. ივანე ვაჩნაძეს საფრანგეთის ქვეშერდომობა არ მიუღია, ბოლომდე საქართველოს მოქალაქედ დარჩა. აღესრულა სომიურში. სკოლის დარბაზს, საიდანაც გამოასვენეს, მისი სახელი ეწოდა. ანდერძის თანახმად, დაკრძალულია ლევილის ქართველთა სასფლაოზე. მიღებული აქვს საფრანგეთის რესპუბლიკის ჯილდოები, საფრანგეთის არმიის ოფიცერი.  

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.III.–თბ., 2014.-გვ.209

• საფრანგეთის ეროვნული გმირი
• საპატიო ლეგიონის ორდენი , პარიზის გათავისუფლებისათვის (2 ორდენი)
• საბრძოლო ჯვარი