ივანე სარაჯევი

დაბადების ადგილი: ქ. მოსკოვი.

1877-1886წწ. სწავლობდა მოსკოვის კონსერვატორიაში, პედაგოგები ვ. კ. ფიტცენჰაგენი(ვიოლონჩელო), პ. ი. ჩაიკოვსკი(ჰარმონია), ს. ი. ტანეევი(ფორმის ანალიზი), ნ. ა. გუბერტი(კონტრაპუნქტი, ფუგა).

1881 წლიდან ეწეოდა საკონცერტო მოღვაწეობას, როგორც სოლისტი და ანსამბლისტი; 1886 წლიდან РМО-ს ქ. ტამბოვის განყოფილების მუსიკალურ კლასებში ასწავლიდა ვიოლონჩელოსა და თეორიულ საგნებს; 1887 წლიდან მოღვაწეობდა თბილისში, როგორც სოლისტი, სოლისტი-კონცერტანტი, ანსამბლისტი, პედაგოგი(სავალდებულო ფორტეპიანო, მუსიკის თეორია, სოლფეჯიო), გამოდიოდა სიმფონიურ კონცერტებში, იყო ლოტბარი, სიმებიანი კვარტეტის, ტრიოს უცვლელი წევრი, აგროვებდა და იწერდა ქართულ ხალხურ სიმღერებს; პირველი ქართული მცირე ფორმის ვიოლონჩელოს ნაწარმოების ავტორი; თბილისში გამართულ სოლო და სიმფონიური კონცერტებიდან განსაკუთრებით აღსანიშნავია 1891 წლის სიმფონიური კონცერტი(დირიჟორი პ. ი. ჩაიკოვსკი, მ. მ. იპოლიტოვ-ივანოვი); მის რეპერტუარში შედიოდა ჩაიოკოვსკის "ვარიაციები როკოკოს თემაზე", ბეთჰოვენის(სიმებიანი კვარტეტის პირველი ქართველი შემსრულებებლი), შოპენის, გრიგის და სხვათა ვიოლონჩელოს სონატები; ივანე სარაჯიშვილის ბიძაშვილია საოპერო მომღერალი ვანო სარაჯიშვილი, რომელიც ბავშვობაში ივანესთან იღებდა ვიოლონჩელოს გაკვეთილებს; პირველი ქართველი პროფესიონალი ვიოლონჩელისტი.

წყარო: ქართული მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი. – თბ., 2015. – გვ. 423