აბესალომ ყურაშვილი

დაბადების ადგილი: სოფელი შილდა, ყვარლის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის რკინიგზის ტრანსპორტის ინჟინერთა ინსტიტუტი ხიდებისა და გვირაბების მშენებლობის სპეციალობით 1950 წელს. 

1950-1951 წწ. მუშობდა ქ. ბაქოს მეტროპოლიტენის მშენებლობაზე; სამხედრო სამსახურში გაწვევის შემდეგ მუშობდა სარკინიგზო ობიექტების აღდგენაზე დასავლეთ უკრაინაში, კარპატებში; დემობილიზების შემდეგ, 1952-1973 წწ.  მუშაობდა სამშენებლო გაერთიანება "თბილმეტრომშენში"; 1973-1976 წწ. იყო თბილისის საქალაქო საბჭოს აღმასკომის სამშენებლო ტრესტ "ინჟმშენის" მმართველი; 1976-1978 წწ. საქართველოს მშენებლობის სამინისტროს სამშენებლო გაერთიანება "თბილქალაქმშენის" უფროსი და საქართველოს მშენებლობის მინისტრის მოადგილე; 1978-1989 წწ. საქართველოს საბინაო-კომუნალური მეურნეობის მინისტრის მოადგილე; 1990 წლიდან მუშაობდა "თბილმეტრომშენში". 1973 წელს სპეციალისტთა ჯგუფთან ერთად მიენიჭა სსრკ სახელმწიფო პრემია. მისი მონაწილეობითა და ხელმძღვანელობით აშენდა ყვარლის ღვინის (ქინძმარაულის) და სკრის ხილის მიწისქვეშა საცავები, თბილისის მეტროსადგურები: "მარჯანიშვილი", "რუსთაველი", "თავისუფლების მოედანი", "ავლაბარი", "300 არაგველი", "ისანი", "სამგორი" და "სამედიცინო ინსტიტუტი", თბილისის აეროპორტის გზა, მნიშვნელოვანი სამოქალაქო-სამრეწველო ობიექტები საქართველოს ქალაქებსა და რაიონულ ცენტრებში. გვირაბმშენებელი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის ხიდებისა და გვირაბების კათედრის პროფესორი, ამავე სპეციალობების სახელმწიფო საგამოცდო კომისიის თავმჯდომარე, 25-მდე სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.10-თბ., 1986.-გვ.664; ამბები.GE: საინფორმაციო პორტალი: ambebi.ge

• საქართველოს ეროვნულ და სოციალურ ურთიერთობათა აკადემია, აკადემიკოსი

• 1973 - სსრკ სახელმწიფო პრემია (ერთობლივი გამარჯვება)
• 1971 - საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი
• ლენინის ორდენი