ალექსანდრე ამირიძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტი ხიდებისა და გვირაბების მშენებლობის სპეციალობით 1963 წელს.

1963 წელს შრომითი საქმიანობა დაიწყო ტაშკენტის ქალაქმშენებლობის საპროექტო ინსტიტუტში ინჟინრად; 1966-1976წწ. მუშაობდა გორის ხიდების სპეციალიზებულ სარემონტო-სამშენებლო სამმართველოში ოსტატად, სამუშაოთა მწარმოებლად, მთავარ ინჟინრად, სამმართველოს უფროსად; 1976-1978წწ. N13 საგზაო სამშენებლო-სარემონტო სამმართველოს უფროსად; 1978 წლიდან სათავეში ჩაუდგა გორის ხიდების სამშენებლო-სარემონტო სამმართველოს; მისი მოღვაწეობის პერიოდში ხიდმშენებლობაში მალების ნაშენებად წინასწარდაძაბული ნაკრები კოჭების გამოყენებას ინტენსიური ხასიათი მიეცა; მისი მონაწილეობითა და ხელმძღვანელობით შესრულდა მალების ნაშენების სამშენებლო-სამონტაჟო სამუშაოები სახიდე გადასასვლელებზე: რიკოთულაზე (4 ხიდი), დუმალასა და ძირულაზე (2 ხიდი), ლიახვსა და მეჯუდაზე (3 გზაგამტარი) წიწამურის ხევზე, რიონსა და კაპარჭყინაზე (2 ხიდი); ასევე, კახეთის ზონის მდინარეებზეც (შარახევი, კისისხევი, შრომისხევი, აკურა, ალაზანი, დურუჯი); სახიდე გადასასვლელები მოეწყო აფხაზეთის მდინარეებზეც (აფსტა, ფსოუ, ტამიში, ტუმუში, მოქვი, მაჭარა), "გაგრა-განთიადის" მონაკვეთზე (ესტაკადები) "თბილისი-სენაკი-ლესელიძის" საავტომობილო გზაზე; განსაკუთრებით გამოსარჩევია 63-მეტრიანი ფოლად-რკინაბეტონის მალების ნაშენების გამოყენება მდ. მტკვარზე, არაგვზე, ალაზანსა და თავფარავანზე; მისი მონაწილეობით აგებული სახიდე გადასასვლელები, ვანტური ხიდი მდ. მტკვარზე (სოფელ უფლისციხესთან) და დაკიდებული ხიდი მდ. ალაზანზე (აზერბაიჯანის საზღვართან).

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017. გვ.46

• საპატიო მეგზევე