შოთა ბეზარაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. გურჯაანი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის ქიმიური ტექნოლოგიის ფაკულტეტი 1951 წელს.

1951 წლიდან მუშაობდა რუსთავის მეტალურგიულ ქარხანაში სხვადასხვა ხელმძღვანელ თანამდებობაზე; საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის მეტალურგიის ინსტიტუტის ასპირანტურის დამთავრების შემდეგ ეწეოდა სამეცნიერო საქმიანობას: მეტალურგიის დარგში რამდენიმე სამეცნიერო ნაშრომი გამოაქვეყნა; 1961 წლიდან იყო საქართველოს კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტის მრეწველობის, მშენებლობისა და ტრანსპორტის განყოფილების გამგე; 1962-1965წწ. ცენტრალური კომიტეტის ბიუროს თავმჯდომარის მოადგილე (მრეწველობისა და მშენებლობის დარგში); ტრანსპორტისა და მრეწველობის განყოფილების გამგე; 1965 წლიდან სამეურნეო სამუშაოზეა: იყო საქართველოს მინისტრთა საბჭოს ქიმიური მრეწველობის სამმართველოს უფროსის მოადგილე, საქართველოს საშენ მასალათა მრეწველობის მინისტრის მოადგილე; უშუალოდ ხელმძრვანელობდა კასპის ცემენტისა და შიფერის ქარხნების, თბილისისა და ლილოს საშენ მასალათა კომბინატების რეკონსტრუქციას, გარდაბნის მუყაო-რუბეროიდის, ჭოროხის, წყურგილის, იმირის, დარკვეთის, მარნეულის, ხრამის, ვარციხის არამადნეული ქარხნების, სამრეწველო-საზოგადოებრივი დანიშნულების ობიექტების (თბილისში, ქუთაისში, ზესტაფონში, რუსთავში, მარნეულში, გარდაბანში, აფხაზეთისა და აჭარის ავტონომიურ რესპუბლიკებში) მშენებლობას; მიღებული ჰონდა სახელმწიფო ჯილდოები.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.77-78

• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი