დავით გრძელიძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი არქიტექტორის სპეციალობით 1949 წელს; მოსკოვის არქიტექტურის ინსტიტუტის კვალიფიკაციის ამაღლების კურსები 1952 წელს.

1956–1958წწ. მუშაობდა "თბილქალაქპროექტში"; 1964–1991წწ. ტიპობრივი და ექსპერიმენტული დაპროექტების თბილისის ზონალურ სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტ "თბილზნიიეპში" საცხოვრებელი სახლების ტიპოლოგიის საქტორის ხელმძღვანელად; 1989 წლიდან იყო არქიტექტურისა და ქალაქთმშენებლობის თეორიის ინსტიტუტის თბილისის ფილიალის დირექტორის მოადგილე სამეცნიერო ნაწილში; 1979 წლიდან ასწავლიდა თბილისის სამხატვრო აკადემიაში; გრძელიძის მთავარია ნამუშევრებია: თბილისის საბურთალოს რაიონის დეტალური დაგეგმარების პროექტი (1958; ალექსანდრე ბაქრაძესთან , ი. და შოთა ყავლაშვილებთან ერთად); ტიპური სერია 5–9-სართულიანი მონოლითური რკინაბეტონის საცხოვრებელი სახლებისა (1977; ზაურ ბერუაშვილთან და გურამ ხიზანიშვილთან ერთად); გვინეის რესპუბლიკაში ქ. დებელეს დაგეგმარებისა და 173 განაშენიანების პროექტი (1978; გ. ბერიძესთან ერთად); თბილისში 16-სართულიანი მონოლითური რკინაბეტონის საცხოვრებელი სახლი (1987, მუხიანი) და სხვა; არის ცამეტი სამეცნიერო შრომისა და თექსვმეტი საპროექტო სამუშაოების ავტორი; იყო საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის დოცენტი; თბილისის საქალაქო საბჭოს აღმასკომის მშენებლობისა და ქალაქგეგმარებითი მუდმივმოქმედი საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე. 1956 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.170; საქართველო: ენციკლოპედია, ტ. 2. -თბ., 2012. -გვ.169

• საქართველოს არქიტექტორთა კავშირი, გამგეობის პასუხისმგებელი მდივანი

• 1967 - საქართველოს დამსახურებული არქიტექტორი