მაკარ ხუბუა

დაბადების ადგილი: სოფელი უშაფათი, სენაკის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის უნივერსიტეტი ლინგვისტური განხრით 1925 წელს.

1931-1932 წწ. მივლინებული იყო ლენინგრადში, გაიარა ასპირანტურის კურსი ირანისტიკაში. იკვლევდა ჯერ თანამედროვე სპარსულ ლიტერატურას, შემდეგ სპარსული პოეტური ენისა და სტილის საკითხებს, აგრეთვე ქართულ-სპარსულ ენობრივ კონტაქტებსა და ისტორიულ ურთიერთობას. გამოქვეყნებული აქვს წერილები: "ქართულ-ირანული ურთიერთობიდან" (1940), "სპარსული ბეითის სარითმო ელემენტები" (1943), "პოეტური ენისა და სტილის საკითხები კლასიკურ სპარსულში" (1950),"სპარსული სიტყვები მეგრულში" (1952), და სხვა. პირველად თარგმნა და გამოაქვეყნა გამოჩენილი ირანელი მწერლის ჯამალზადეს ნოველები. განსაკუთრებული წვლილი მიუძღვის ირანელი მეფეების საქართველოში დაცული ბრძანებებისა და სხვა ისტორიული დოკუმენტების შესწავლა-გამოქვეყნებაში. საეტაპო მნიშვნელობისაა მისი ნაშრომი "საქართველოს მუზეუმის სპარსული ფირმანები და ჰოქმები" (1949). ირანისტი, ქართულ-სპარსული ურთიერთობის მკვლევარი. 

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 11.-თბ., 1987.-გვ.512

• საქართველოს მუზეუმის სპარსული ფირმანები და ჰოქმები (ავტორი). - თბილისი, 1949. - 185გვ.
• მეგრული ტექსტები : მეგრული ტექსტების მასალა ზღაპრებში და ლექსებში (ავტორი). - თბილისი, სსრკ მეცნ. აკად. საქ. ფილიალის გამ-ბა და სტ., 1937. - 362გვ.
• ზემოაჭარის ენობრივი მიმოხილვა (ავტორი). - ბათომი , აჭ. სახელგამი, 1932. - 46გვ.