გიორგი ხუნდაძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერიტეტის სამკურნალო ფაკულტეტი 1929 წელს.

1933-1941 წწ. მუშაობდა ლენინგრადში ი. ჯანელიძესთან და ვ. შევკუნენკოსთან. დიდი სამამულო ომის (1941-1945) დროს იყო სამხედრო ჰოსპიტლის ქირურგიის განყოფილების უფროსი და ჰოსპიტლის წამყვანი ქირურგი. დემობილიზაციის შემდეგ, 1946-1951 წწ. მუშაობდა მოსკოვში ს. იუდინთან. 1954-1979 წწ. იყო ექიმთა დახელოვნების თბილისის ინსტიტუტის დირექტორი, ერთდროულად, 1956-1970 წწ. განაგებდა ამავე ინსტიტუტის ანესთეზიოლოგიისა და ქირურგიის, ხოლო 1971 წელს ზოგადი ქირურგიის კათედრებს. იგი შეისწავლიდა სისხლძარღვთა მორფოლოგიის, ანესთეზიოლოგიის, გულმკერდისა და მუცლის ღრუს ორგანოების ქირურგიის მკურნალობის საკითხებს, დაამუშავა და დანერგა ხელოვნური საყლაპავი მილის შექმნის ორიგინალური მეთოდი (ხუნდაძე-პეტროვის) და სხვა. დაჯილდოებულია მედლებით. ქირურგი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1953), პროფესორი (1955). 

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 11.-თბ., 1987.-გვ.515

• საქართველოს სსრ VI -VII მოწვევის უმაღლესი საბჭო , დეპუტატი
• საქართველოს სსრ X მოწვევის უმაღლესი საბჭო, დეპუტატი
• სკკპ , წევრი (1951-)
• უნგრეთისა და ზაგრების (იუგოსლავია) ქირურგიული საზოგადოებები, საპატიო წევრი

• საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• წითელი ვარსკვლავის ორდენი
• ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი
• ლენინის ორდენი