მიხეილ კალაშნიკოვი

დაბადების ადგილი: ქ. თემორხანშურა (ბუინაკსკი), დაღესტანი.

დაამთავრა პეტერბურგის სამოქალაქო-საინჟინრო ინსტიტუტი 1910 წელს; პეტროგრადის უმაღლესი სამხატვრო სასწავლებელი 1917 წელს.

მოღვაწეობდა საქართველოში ქართული ხუროთმოძღვრული ძეგლების შესწავლის განხრით. აზომილი აქვს გუდარეხის, იკორთის, გურჯაანის, ურიათუბნის, ვაჩნაზიანის, ათენის, ძველი შუამთის და ბეთანიის ტაძრები; მის მიერ განხორციელებული პროექტები გამოირჩევა მაღალი პროფესიული ოსტატობით; ძირითადად ეყრდნობოდა კლასიციზმის ტრადიციებს; მათ შორის აღსანიშნავია სამთოკლიმატური სანატორიუმი სოფელ ლიბანში (ბორჯომის რაიონი, 1925), ხაშურის თეატრი (1927), 100-ბინიანი საცხოვრებელი სახლი გმირთა მოედანზე ნ. სევეროვთან ერთად (1936) და სხვა.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.276

• 1947 - საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე
• 1945 - მედალი "შრომითი მამაცობისთვის"
• 1945 - საპატიო ნიშნის ორდენი