ზაალ-ზოსიმე ორბელიანი

დაბადების ადგილი: სოფელი ტანძია, ახლანდელი ბოლნისის რაიონი.

ქართველი მწიგნობარ-კალიგრაფი, სულხან-საბა ორბელიანის ძმა. მასთან ერთად აქტიურად მონაწილეობდა ქართლის პოლიტიკურ ცხოვრებაში. იყო გიორგი XI-ის მომხრეთა ბანაკში. 1699 წელს ბერად აღიკვეცა ზოსიმეს სახელით. ვახტანგ VI-ის გამგებლობის პერიოდში (1703-1712) ნაყოფიერ კულტურულ-ლიტერატურულ მუშაობას ეწეოდა. 1724 წელს ვახტანგს გაჰყვა რუსეთში. მოსკოვში ცხოვრობდა დარეჯან ბაგრატიონის სასახლეში (ვსესვიატსკოეში). ორბელიანმა დიდი დახმარება გაუწია სულხან-საბა ორბელიანს "ქართულ ლექსიკონზე" მუშაობის დროს: რამდენიმე ხელნაწერი თვითონ დაამზადა, ზოგიერთი ნუსხა გადაწერა ძმასთან ერთად. 1720 წელს გადანუსხა "ლოცვა განზრახვათათვის" (ხელნაწერი H-770, ხელნაწერთა ინსტიტუტი), 1729 წელს - სულხან-საბა ორბელიანის ქადაგებათა კრებული "სწავლა-მოძღვრებანი" (ხელნაწერი A-479, ხელნაწერთა ინსტიტუტი) და სხვა.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.7.-თბ., 1984.-გვ.557