მამუკა ორბელიანი

სამხედრო სამსახური დაიწყო ერევნის კარაბინერთა ლეგიონში 1816 წელს. 1822 წლიდან მონაწილეობდა ჩრდილოეთ კავკასიის მთიელთა წინააღმდეგ ბრძოლებში, რუსეთ-ირანის (1826-1828) და რუსეთ-ოსმალეთის (1828-1829) ომებში. თავი გამოიჩინა ყარსის, ახალქალაქის, ახალციხისა და აწყურის ბრძოლებში. 1837 წელს დაჯილდოვდა ოქროს ხმილით წარწერით "მამაცობისთვის". 1853-1856 წწ. ყირიმის ომის დროს ჯერ ამიერკავკასიის ფრონტზე იბრძოდა ი. ორბელიანის რაზმში, 1855 წლიდან კი ყირიმის ფრონტზე, სადაც მეთაურობდა ჯერ პარტიზანთა, შემდეგ კი საგანგებო "მფრინავ რაზმს". მიღებული აქვს ოქროს ხმალი წარწერით "მამაცობისთვის" (1837). რუსეთის არმიის გენერალ-მაიორი.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.7.-თბ., 1984.-გვ.558

• 1936 - წმინდა ანას II ხარისხის ორდენი
• 1853 - წმინდა ვლადიმირის III ხარისხის ორდენი
• 1848 - წმინდა გიორგის IV ხარისხის ორდენი
• 1835 - წმინდა სტანისლავის II ხარისხის ორდენი
• 1827 - წმინდა ვლადიმირის IV ხარისხის ორდენი ( ბანტით)
• 1820 - წმინდა ანას IV ხარისხის ორდენი