გრიგოლ წულუკიძე

დაამთავრა ელისავეტგრადის (უკრაინა) სამხედრო პროგიმნაზია 1876 წელს, ტფილისის იუნკერთა სასწავლებელი 1880 წელს და ოფიცერთა მსროლელთა სკოლა.

ჯარში მსახურობდა 1876 წლიდან, ყუბის (აზერბაიჯანი) 155-ე ქვეითთა პოლკში. 1912-1913 წლებში მსახურობდა მე-4 კავკასიის მსროლელ პოლკში. მონაწილეობდა (1914-1918) წლების პირველ მსოფლიო ომში. 1915-1916 წლებში მეთაურობდა კავკასიის მე-11 მსროლელთა პოლკს. 1916-1917 წლებში ასრულებდა მე-5 მსროლელი დივიზიის მეთაურის თანამდებობას, შემდეგ მე-5 მსროლელი დივიზიის ბრიგადის მეთაური იყო. 1917-1918 წლებში მეთაურობდა 177-ე ქვეით და 67-ე ქვეით დივიზიებს. 1918-1921 წლებში მსახურობდა ქართულ ჯარში. 1921 წლის თებერვალ-მარტში იყო ბათუმის ციხესიმაგრის უფროსი. ემიგრაციაში არ წასულა. საქართველოში საბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ, 1923 წლის თებერვალში დააპატიმრეს და როგორც იატაკქვეშა ორგანიზაცია "სამხედრო ცენტრის" მონაწილე, თავის ბიძაშვილთან, გენერალ-მაიორ ვ. გ. წულუკიძესთან ერთად დახვრიტეს ტფილისში, ახლანდელ გმირთა მოედნის მიმდებარე ტერიტორიაზე. პოლკოვნიკი (1911), ქართველი გენერალ-მაიორი (1915).

წყარო: სამხედრო ფიცის ერთგულნი: ქართველი გენერლები / მამუკა გოგიტიძე, გიორგი ბეჟიტაშვილი.-თბ., 2015.-გვ.96; საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921): ენციკლოპედია -ლექსიკონი. -თბ., 2018.-გვ.522-523

• 1917 - წმინდა ვლადიმირის IV ხარისხის ორდენი (ხმლებითა და ბაფთით)
• 1916 - წმინდა გიორგის IV ხარისხის ორდენი
• 1916 - წმინდა ვლადიმირის III ხარისხის ორდენი (ხმლებით)
• 1910 - წმინდა სტანისლავის II ხარისხის ორდენი
• 1906 - წმინდა სტანისლავის III ხარისხის ორდენი
• წმინდა ანას II ხარისხის ორდენი (ხმლებითა და ბაბთით)