ნიკოლოზ თოხაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი აკეთი, ახლანდელი ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი.

დაამთავრა სათავადაზნაურო გიმნაზია,  ქართველ ოფიცერთა სამხედრო სკოლა (იუნკერთა სასწავლებელი) 1920 წელს; "სენ სირის" სამხედრო აკადემია 1925 წელს.

1918 ნოემბრ.-დეკემბერს იყო საქართველო-სომხეთის, რუსეთ-საქართველოს ომებისა და თურქებისაგან ბათუმის გათავისუფლების 1921 წლის აქტიური მონაწილე; საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ თავდაპირველად გადავიდა თურქეთში, შემდეგ – საფრანგეთში, გაამწესეს უცხოეთის ლეგიონში. 1934 წელს მიენიჭა კაპიტნის, 1936 წელს მაიორის, 1958 კი – კოლონელის სამხედრო წოდება; II მსოფლიო ომის (1939–1945) წლებში ირიცხებოდა გენეერალ დე გოლის "თავისუფალი საფრანგეთის" არმიაში; იყო ალჟირსა და მაროკოში ჩატარებული თითქმის ყველა მნიშვნელოვანი ოპერაციის მონაწილე; 1941-1946წწ. მეთაურობდა ათასეულს ინდო-ჩინეთში; 1948-1952წწ. – მადაგასკარზე; 1953-1956წწ. იყო ბრიგადის მეთაური მაროკოში; 1956 წლიდან რამდენიმე წლის განმავლობაში მეთაურობდა ვენსენის უცხ. ლეგიონის შტაბს. დიდი საბრძოლო დამსახურებისათვის მიღებული ჰქონდა საფრანგეთის უმაღლესი სამხედრო და სამოქალაქო ჯილდოები: საპატიო ლეგიონის სრული კავალრის წოდება და ორდენი, "დიდი კომანდორის" ოქროს ჯვარი  და სხვა; XX ს. 60-იანი წლების დამდეგიდან, თადარიგში გასვლის შემდეგ, ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა პარიზში; არჩეული იყო ქართველ იუნკერთა კავშირის გამგეობის უცვლელ წევრად, ერთხანს – თავმჯდომარედ. თანამშრომლობდა ქართულ ემიგრანტულ პრესასთან. ოფიცერი, საფრანგეთის არმიის კოლონელი (პოლკოვნიკი).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018. -გვ.105

• ღირსების ორდენი
• საფრანგეთის საპატიო ლეგიონის ორდენი