სელიმ-ფაშა ხიმშიაშვილი

სელიმ-ფაშა (ხიმშიაშვილი) - ახალციხის ფაშა 1803-1809 და 1812-1815 წლებში, აბდულა-ბეგის ძე. XVIII საუკუნის 90-იანი წლების დასაწყისში ვიდრე ფაშა გახდებოდა, ზემო აჭარის სანჯაყ-ბეგი იყო. 1814 წელს სელიმ ფაშას ახალციხეში გაქცეული და უტახტოდ დარჩენილი იმერეთის მეფე სოლომონი რუსების წინააღმდეგ შველასა და დახმარებას სთხოვდა. XVIII საუკუნის ბოლოს აჭარა ახალციხის ფაშას, ათაბაგ შერიფ-ფაშას ექვემდებარებოდა. გარემოება მეტად აწეწილ-დაწეწილი იყო. ამით ისარგებლა სელიმ-ბეგმა, მოახერხა აჭარაში თავისი გავლენა გაეძლიერებინა და ახალციხის ფაშას პირდაპირ გამოუცხადა: "არ მინდა გემორჩილო და ბატონად გაღიარო". სელიმ-ბეგმა შეკრიბა აჭარელები და მათი დახმარებით 1803 წელს შერიფ-ფაშა ახალციხიდან განდევნა, ხოლო ფაშობა თვითონ ჩაიგდო ხელში. სელიმ-ფაშას დროს, როგორც აჭარა, ისე ახალციხის საფაშო ლეკების სათარეშოდ იყო ქცეული. სელიმ-ფაშას ეს მთიელები ქართლის დასარბევად ჰყავდა დაქირავებული. სელიმ-ფაშა სულთანს თითქმის არ ემორჩილებოდა. სულთანს, არაფრად ეჭაშნიკებოდა თავისი ქვეშევრდომის ურჩობა და განურისხდა. სელიმი იძულებული იქნა ახალციხიდან წასულიყო. სელიმს სიკვდილიც მიუსაჯეს. 1809 წელს შერიფ-ფაშა ისევ დაბრუნდა ახალციხეში და სელიმს დაუწყო ძებნა. სელიმ ფაშა აჭარაში იმალებოდა. მის ოჯახსაც ჰქონდა სიკვდილი მისჯილი. 1812 წელს სელიმმა ფაშობა უკან დაიბრუნა. სელიმ-ფაშა უპირისპირდებოდა ოსმალეთის ცენტრალურ ხელისუფლებას, იბრძოდა საფაშოს გამოყოფისათვის. 1815 წელს სულთანის ბრძანებით არზრუმის სერაქსირმა, ბაბა-ფაშამ (ფეხლევანმა) აჭარაში გამოგზავნა 15-ათასიანი ლაშქარინ. სელიმ-ფაშა ზემო აჭარის სოფელ ბაკოსთან ხიხანის ციხეში გამაგრდა და იქ იყო, ვიდრე მოღალატემ ხელში არ ჩაიგდო.

წყარო: სამხრეთ საქართველოს განთავისუფლებისათვის მებრძოლნი / ხარიტონ ახვლედიანი.- ბათუმი, 1972. - გვ.7