პაატა ჭავჭავაძე

თავადი, ქართლ-კახეთის სამხედრო და პოლიტიკური მოღვაწე. ილია ჭავჭავაძის პაპა. მეფე ერეკლე II-ის დაღესტანზე ლაშქრობის მონაწილის - თავად ბესპაზ ჭავჭავაძის ვაჟი. აქტიურად მონაწილეობდა იმერეთის სამეფოს ტახტზე სოლომონ II- ის აყვანაში. გიორგი XII მას ხუთასისთავობა უბოძა, ევალებოდა ბახტრიონიდან გავაზამდე შეკრებილი მოლაშქრეების მეთაურობა. რუსეთის მიერ საქართველოს ანექსიის შემდეგ ახალი მთავრობა პაატა ჭავჭავაძეს უნდობლად უყურებდა, მხოლოდ 1816 წელს აღუდგინა ძველი ღირსება კავკასიის მთავარმართებელმა ალექსეი ერმოლოვმა. დაიღუპა სოფელ გავაზზე ლეკების თავდასხმის მოგერიებისას. პაატა ჭავჭავაძემ იქორწინა პელაგია ანდრონიკაშვილზე. მათ ჰყავდათ 6 (შესაძლოა 7) შვილი: მაკრინე (1792-1872) - თავად ივანე ერისთავის მეუღლე, ილია ჭავჭავაძის გამზრდელი მამიდა; მიხეილი (1802-1832) - დაიღუპა ლეკებთან შეტაკებისას; სიმონი (1802-1827) - რუსეთის არმიის შტაბს-კაპიტანი, დაიღუპა ერევანთან სპარსელებთან ბრძოლაში; ალექსანდრე (1808-1838) - რუსეთის არმიის ოფიცერი, დაიღუპა დაღესტნის ომში, გრიგოლი (1811-1852) - რუსეთის არმიის შტაბს-კაპიტანი, ილიას მამა; გარსევანი (1816-1847) -რუსეთის არმიის შტაბს-კაპიტანი, დაიღუპა დაღესტნის ომში.

წყარო: საინფორმაციო პორტალი - საქართველოს თავად - აზნაურთა გენეალოგიური და ბიოგრაფიული მონაცემები: nobility.pro