შალვა ყურუა

დაბადების ადგილი: სოფელი ოქტომბერი, ზუგდიდის რაიონი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამშენებლო ფაკულტეტი ინჟინერ-ტექნოლოგის კვალიფიკაციით 1949 წელს.

მუშაობდა კასპის ცემენტის ქარხნის მშენებლობაზე ოსტატად, სამუშაოთა მწარმოებლად და პარალელურად სწავლობდა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის ქიმიური ფაკულტეტის დაუსწრებელ სწავლების განყოფილებაზე; 1954 წელს დაინიშნა ცემენტის ქარხნის ჯერ ცვლის უფროსად, შემდგომ კი საამქროს უფროსად; 1957 წლიდან იყო ქარხნის მთავარი ინჟინერი; როგორც გამოცდილი სპეციალისტი და ორგანიზატორი საქართველოს საშენ მასალათა მრეწველობის სამინისტროს მიერ გადაყვანილ იქნა მეტეხის მშენებარე აგურის ქარხნის მთავარ ინჟინრად, ხოლო მშენებლობის დამთავრების შემდეგ, დირექტორად დაინიშნა; აღნიშნული ქარხნის სააქციო საზოგადოებად რეორგანიზაციის შემდეგ მისი გენერალური დირექტორი იყო; დიდია მისი ღვაწლი და დამსახურება საქართველოში ადგილობრივი რესურსებით საშენ მასალათა წარმოების განვითარების საქმეში, რის გათვალისწინებითაც საქართველოს დამსახურებული ინჟინრის საპატიო წოდება მიენიჭა; დაჯილდოებული იყო სახელმწიფო ორდენებითა და მედლებით.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. - თბ., 2017.-გვ.598-599; წიგნი ღირსებისა: ტ. 5/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი.- თბ., 2003. - გვ.273

• 2000 - ღირსების მედალი