ლევი ჯიოევი

დაბადების ადგილი: ქ. ცხინვალი.

დაამთავრა ამიერკავკასიის რკინიგზის ტრანსპორტის ინჟინერთა ინსტიტუტი 1931 წელს.

1932 წლიდან მუშაობდა საქართველოს ენერგეტიკისა და ჰიდროტექნიკურ ნაგებობათა სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის ინჟინრად, უფროს მეცნიერ-მუშაკად; 1949 წელს დაამთავრა სამიმოსვლო გზების ინჟინერთა საკავშირო ინსტიტუტის ასპირანტურა; 1957 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია ჰიდროტექნიკური ნაგებობების ფუძე-საძირკვლების საკითხებზე; შემდგომ წლებში მუშაობდა საპროექტო ინსტიტუტ "თბილჰიდროპროექტში" და მუშა ჯგუფთან ერთად მონაწილეობდა მსხვილი ჰესების ჰიდროტექნიკური გვირაბების მშენებლობის კვლევით სამუშაოებში; 1962 წელს დაინიშნა თბილისის ენერგეტიკისა და ჰიდროტექნიკურ ნაგებობათა სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის ფუძეებისა და მიწისქვეშა ნაგებობების განყოფილების გამგედ; 1975 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია და მოწვეულ იქნა ლექტორად საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში; 1978 წელს აირჩიეს პროფესორის თანამდებობაზე; იყო დარგობრივი განვითარების საკითხების შემსწავლელი სახელმწიფო კომისიის ჯგუფის ხელმძღვანელი, ასევე მონაწილეობდა მსხვილი სამოქალაქო და სამრეწველო ობიექტების ფუძე-საძირკვლების მდგომარეობის კვლევებსა და შეფასებაში; გამოქვეყნებული ჰქონდა 150-მდე სამეცნიერო ნაშრომი ჰიდროტექნიკური ნაგებობების მდგომარეობის კვლევისა და შეფასების საკითხებზე.

წყარო: საქართველოს არქიტექტორთა და მშენებელთა ენციკლოპედია. -თბ., 2017.-გვ.750; საქართველოს ენერგეტიკოსები=Georgian Power Engineers: ენციკლოპედია.- თბილისი, 2016.- გვ.456