იონა

დაბადების ადგილი: ქ. კალუგა. 

1821-1832 წწ. სა­ქარ­თვე­ლოს ეგზარქოსი; 1792 ­მღვდლად ეკურთხა, ერთი წლის შემდეგ დეკანოზის პატივი მი­ე­ნი­ჭა. 1807 წელს აღიკვეცა ბერად და დაინიშ­ნა მონასტრის წინამძღვრად; 1808 წელს დაინიშნა კალუგის სემინარიის რექტორად; 1810 წელს პეტერბურგის სასულიერო აკადემიის ინსპექტორად; 1821 წლის აპრილიდან ასტრახანის ეპარ­ქიას განაგებდა; მთავარეპის­კო­პო­სის ხარისხით იმავე წლის ოქტომბერში დაინიშნა სა­ქართველოს ეგზარქოსად. 1828 წლის 22 აგვისტოს რუსეთის სინოდის გადაწყვეტილებით მი­ენი­ჭა მიტროპოლიტის ხარისხი; ის მნიშვნელოვან ყურადღებას აქცევდა კავკასიის მთიანეთში მცხოვრებთა შორის ქრისტიანობის აღდგენას; ამ მიზნით განსაკუთრებით გააქტიურდა "ოსეთის სასულიერო კომისიის" საქმიანობა; მისი შუამდგომლობით კავკასიაში დაარსდა სასულიერო სასწავლებელი; იონას დროს ოსი მოსახლეობისათვის შემოიღეს ღვთისმსახურება ოსურ ენაზე; მან ხელი შეუწყო იოანე იალღუზიძეს ქართული შრიფტის გამოყენებით ქართულიდან ოსურ ენა­ზე ეთარგმნა ლოცვები, კატეხიზმო, სახარება და სხვა სასულიერო ლიტერატურა;  ცდილობდა საქართველოს ეკლესია-მონასტრებში წირვა-ლოცვის დროს სლავური საეკლესიო გალობა დაეწესებინა; მისი ინიციატივით სასულიერო სა­სწავ­ლე­ბელში სლავური გალობის სწავლება შემოიღეს; 1832 წლის 5 მარტს ეგზარქოსი იონა გადაიყვანეს პეტერბურგში.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018. -გვ.329