ჰენრიეტა იუსტინსკაია

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის ფერ­წერის ფაკულტეტი 1958 წელს.

1985-2007წწ. ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიაში; 2002 წლიდან – პროფესორი. 1959 წლიდან მონაწილეობს გამოფენებში; მუშაობს სხვა­და­სხვა ჟანრში და იყენებს სხვა­და­სხვა მასალას; ძირითადი ნამუშევრები: "შოპენის პორტრეტი" (1960), სერია "თბილისის ხედები" (1962-1988), "ნატიურმორტი" (1963), "ქალიშვი­ლის პორტრეტი" (1975), "შემოდგომის პეიზაჟი" (1981), "ზამთარი" (1988); ვიტრაჟები: "ქართული ცეკვა" (1961), "ქართული პეიზაჟი" (1974–75), "შავი ზღვა" (1976); ბაქოს ხურდალანის საკონფერენციო დარბაზის კომპლექსის გაფორმება – ჭედურობა, მოზაიკა, ბრები (1980-1982); მოსკოვთან მდებარე სანატორიუმ "ტყის ტბის" კომპლექსის გაფორმება – გობელენი, შამოტი, ჭედურობა (1987-1988); "მე­დიცინა" (მარნეულის ­ცენტრალური კლინიკური საავადმყოფო, 1988-1989). გამოფენები: "ქართული ხელოვნება" (1960, ვარშავა), რესპუბლიკური (1961, 1963, 1965, 1972, 1980, თბილისი), "მონუმენტური ხელოვნება" (1967, მოსკოვი), "საბერძნეთი თანამედროვე ქართულ ხელოვნებაში" (1998, თბილისი). მისი ნამუშევრები დაცულია შოპენის (პოლონეთი), შ. ამირანა­შვილის სახ. ხელოვნების, ქ. კრაკოვის "მლოდა პოლსკას" მუზეუმებში, დ. შევარდნაძის სახელობის ეროვნულ გალერეაში; მონაწილეობდა სიმპოზიუმში "სსრკ მონუმენტური ხელოვნება" (1974, მოსკოვი) და ვიტრაჟის I საკავშირო სემინარში (1978, რიგა). ავტორია წიგნების – "Ян Матейко" (1959), "თანამედრო­ვე ქართული ჭედურობა" (1986), ­"პოლონელი მხატვ­რები სა­ქარ­თვე­ლო­ში" (2006) და სხვა. ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატი (1973), ფერმწერი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ. IV. -თბ., 2018. -გვ.404

• 1982 - სა­ქართველოს დამსახურებული მხატვარი