ლავრენტი ცანავა

დაბადების ადგილი: სოფელი ნახუნავო, ქუთაისის გუბერნია (მარტვილის რაიონი).

დაამთავრა ოდესის პედაგოგიური ინსტიტუტი დაუსწრებლად 1937 წელს. 

სწავლობდა ტფილისის გიმნაზიაში; 1919 წელს მიატოვა სწავლა და შემდეგ დადიოდა საღამოს ზოგადსაგანმანათლებლო კურსებზე; 1921 წლის თებერვალში მან მშობლიურ სოფელში აჯანყებულთა ჯგუფები შექმნა; 1921 წლის მარტიდან იგი იყო სენაკის რაიონის ჩეკას პოლიტბიუროს ხელმძღვანელი, 1922 წლის თებერვლიდან - თიანეთის, 1922 წლის მაისიდან - თელავის და 1923 წლის მარტიდან დეკემბრამდე - ბორჩალის მაზრის; 1924-1925წწ. - ტფლისის აღმასკომის სამძებრო განყოფილების უფროსის მოადგილე; 1925-1926წწ. - ფოთის რაიონის ჩეკას პოლიტბიუროს ხელმძღვანელი; 1926-1928წწ.- აღმოსავლეთ საქართველოს სსრ სსკ-ს პროკურორის თანაშემწე; 1928-1929 წლის მაისი - პირველი ქართული დივიზიის OO GPU- ში; 1929 წლის მაისი - ივნისი - შორაპანის რაიონის ჩეკას პოლიტბიუროს ხელმძღვანელი; 1929 წლის ივნისი - 1930 წლის დეკემბერი - ჭიათურის რაიონის საზოგადოებრივი მაუწყებლის ხელმძღვანელი; საბჭოთა და პარტიული მუშაობის დროს 1933 წლის თებერვლიდან - სახალხო კომისარიატის მოადგილე საქართველოში; 1933 წლის მარტიდან - ცეკავშირის გამგეობის თავმჯდომარის მოადგილე (საქართველოს მომხმარებელთა კავშირი); 1933-1934წწ. ლიმანტრესტის დირექტორის მოადგილე; 1934-1935წწ. სოფლის მეურნეობის სახალხო კომისარიატის სუბტროპიკული დირექტორატის უფროსის მოადგილე; 1935 წლის იანვარი-მარტი - სამტრესტის მენეჯერის მოადგილე, ყურძნის განყოფილების უფროსი; 1935-1937წწ. - საქართველოს სსკ (ბ) ქალაქ ფოთის საქალაქო კომიტეტის პირველი მდივანი; 1937 წლის მარტი-ივლისი - საქართველოს კპ (ბ) ცხაკაიას საოლქო კომიტეტის პირველი მდივანი; 1937 წლის ივლისი-ოქტომბერი - საქართველოს სსრ სოფლის მეურნეობის სახალხო კომისრის პირველი მოადგილე; 1937-1938წწ. - კოლხიდსტროის ხელმძღვანელი; 1938-1941წწ. იყო ბელარუსის სსრ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარი; 1946-1951 წლებში ბელარუსიის საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის სახელმწიფო უშიშროების მინისტრი; 1951-1952წწ. სსრკ სახელმწიფო უშიშროების მინისტრის მოადგილე; 1952 წლის 15 თებერვალს გაათავისუფლეს სსრ კავშირის სახელმწიფო უსაფრთხოების სამინისტროს მე-2 მთავარი სამმართველოს უფროსის თანამდებობიდან; იყო ლავრენტი ბერიას ახლო ნათესავი და მეგობარი. 1953 წლის 4 აპრილს იგი დააპატიმრეს, იოსებ სტალინის გარდაცვალების შემდეგ, გამოძიების დროს გარდაიცვალა ბუტირკის ციხეში; მესამე რანგის უშიშროების კომისარი (14.03.1940), გენერალ-ლეიტენანტი (09.07.1945); მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები; უცხოური ჯილდოები: მონღოლეთის წითელი დროში ორდენი (1942); ტუვის რესპუბლიკის ორდენი (1942); გრუნვალდის III კლასის ორდენი (პოლონეთი), 3 პოლონური მედალი. საბჭოთა უშიშროების გენერალი, საბჭოთა პოლიტიკოსი, ჩეკას ლიდერი, შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის დამსახურებული მუშაკი (1941). 

 წყარო: events.mematiane.ge; shieldandsword.mozohin.ru

• საკავშირო კომუნისტური პარტიის (ბოლშევიკების) ცენტრალური კომიტეტი, წევრი (1920-)

• 1950 - ლენინის ორდენი
• 1948 - ლენინის ორდენი
• 1948 - წითელი დროშის ორდენი
• 1946 - ლენინის ორდენი
• 1945 - კუტუზოვის I ხარისხის ორდენი (აპრილი)
• 1944 - წითელი დროშის ორდენი
• 1944 - სუვოროვის I ხარისხის ორდენი
• 1943 - წითელი დროშის ორდენი
• 1942 - წითელი დროშის ორდენი
• 1941 - შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის დამსახურებული მუშაკი
• 1940 - ლენინის ორდენი
• 1930 - შრომის წითელი დროშის ორდენი (საქართველოს სსრ)