ვარდენ ყიფიანი

მე-20 საუკუნის დასაწყისში ქართულ ლიტერატურულ და თეატრალურ წრეებში კარგად იყო ცნობილი ვარდენ ღვანკითელის სახელი. პროფესიით რკინიგზელი იყო - ამიერკავკასიის რკინიგზაზე გამყოლად მუშაობდა, თუმცა, მისი მოწოდება პოეზია და თეატრი იყო. წერდა ლექსებს "ღვანკითელის" ფსევდონიმით, მან განსაკუთრებული პოპულარობა აკაკისთან გაპაექრებით მოიპოვა: "შენ საჩხერის არწივი ხარ, მე - ღვანკითის შევარდენი, შენც პოეტი, მეც პოეტი, შენ აკაკი, მე ვარდენი", - ასეთი ლექსი უძღვნა ვარდენმა აკაკის და აკაკი რის აკაკი იქნებოდა, რომ არ ეპასუხა: "წერე, წერე, ჩემო ვარდენ, მტერს დაასე ისარიო, თუ მწერალი არ გამოხვალ, წერას მაინც ისწავლიო". კათოლიკოს-პატრიარქ ამბროსის სასამართლოზე სიტყვა მუშაკ-მწერალმა (როგორც მაშინ უწოდებდნენ) ვარდენ ღვანკითელმა ითხოვა - მისცეს ნებართვა, იგი ტრიბუნის ნაცვლად განცალკევებით მჯდომი პატრიარქისკენ წავიდა, მიუახლოვდა, დაიჩოქა და მთელი ერის სახელით შენდობა სთხოვა.

წყარო:.geonecropol.com; kvirispalitra.ge