ოსმან სერვერ-ბეგ ათაბაგი

დაიბადების ადგილი: ქ. ახალციხე.

დაიბადა გავლენიანი მიწათმფლობლისა და რუსეთის იმპერიის არმიის გენერლის ოჯახში, რომლის მამულშიც სტუმრობდა და გარდაიცვალა იმპერატორ ნიკოლოზ II-ის უმცროსი ძმა, დიდი მთავარი გიორგი; სერვერ-ბეგმა ევროპული განათლება მიიღო: გერმანიაში სამიწათმოქმედო და საბადოების ინჟინერიას, პეტერბურგში კი - სამართალს დაეუფლა. საქართველოში მისი დაბრუნება პირველი მსოფლიო ომის წლებს დაემთხვა; 1918 წელს მან მესხეთის მუსლიმთა ეროვნული საბჭო ჩამოაყალიბა და სათავეში ჩაუდგა პან-თურქისტულ და სეპარატისტულ მოძრაობას, რომელიც მიზნად ისახავდა მესხეთის საქართველოსგან ჩამოშორებას და ე. წ. სამხრეთ-დასავლეთ კავკასიის (ყარსის) რესპუბლიკაში გაერთიანებას; გამოსვლებს თან სდევდა სისხლიანი შეტაკებები მუსულმანებსა და ქრისტიანებს შორის; საბოლოოდ, 1919 წელს, საქართველოს არმიამ გენერალ გიორგი კვინიტაძის მეთაურობით გაანადგურა ამბოხებულთა რაზმები და ახალციხე და ართვინი საქართველოს შემოუმტკიცა; დამარცხებული სერვერ-ბეგი დედასთან და დებთან ერთად თურქეთში გაიქცა. საქართველოს საბჭოთა ოკუპაციისა და რუსეთ-თურქეთის 1921 წლის გარიგების შემდეგ ისტორიული მესხეთის დიდი ნაწილი, მათ შორის ართვინი და არტაანი (არდაჰანი) თურქეთის შემადგენლობაში აღმოჩნდა; სერვერ-ბეგი თურქეთის პარლამენტში აირჩიეს არდაჰანიდან; 1923 წელს, თურქეთში გვარების შემოღებასთან დაკავშირებით, მან ათაბეგის (Atabek) გვარი მიიღო; ამავე დროიდან იგი პოლიტიკას ჩამოშორდა და ინჟინრად მუშაობდა; დაიღუპა ავტოავარიაში, ქ. იზმირში; სამცხის ძველ მთავართა - გამაჰმადიანებულ ჯაყელთა შთამომავალი და მესხეთის მუსლიმთა პოლიტიკური და სამხედრო ლიდერი.