ოთარ დადიანი

დაბადების ადგილი: სოფელი ჭკადუაში, ახლანდელი ზუგდიდის მუნიციპალიტეტი.

დაიბადა თავად კონსტანტინე გიორგის ძე დადიანის (დ. 1852 - გ. 1903) და ელენე (და­უმ­ხან) ოთარის ასულ დადიშქელიანის (დ. 1855 - გ. 1894) ოჯახში; I მსოფლიო ომის დროს უფროს ძმასთან - მუშნი დადიანთან ერთად უნტერ-ოფიცრად (უმცროს ურიადნიკად) მსახურობდა რუსეთის იმპერიის არმიაში და ჩეჩნური ცხენოსანი პოლკის რიგებში მონაწილეობდა საბრძოლო მოქმედებებში კარპატებში; 1918 წლიდან მსახურობდა საქართველოს ჯარში; 1921 წელს საქართველოს იძულებითი გასაბჭოების შემდეგ მონაწილეობდა წინააღმდეგობის მოძრაობაში; 1922 წლის ივნისში მუშნი დადიანთან ერთად დააპატიმრეს აფხაზეთში ამბოხების მოწყობის დაგეგმვის ბრალდებით, მაგრამ მალევე გაათავისუფლეს; 1922 წლიდან მეთაურობდა ერთ-ერთ პარტიზანულ რაზმს სვანეთში; 1923 წლის დეკემბერში კოდორის მაზრაში დააპატიმრეს კოწია დადიშქელიანთან ერთად, მაგრამ კვლავ გაათავისუფლეს; 1924 წლის ივნისში მუშნი დადიანის დახმარებით ხელისუფლებამ ოთარ დადიანი შემოირიგა და სრული ამნისტია გამოუცხადა; იმავე წლის აგვისტოს აჯანყების დროს დადიანი კვლავ მონაწილეობდა ანტისაბჭოთა გამოსვლებში; აჯანყების დამარცხების შემდეგ საქართველოს სსრ შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარმა საშა გეგეჭკორმა შერიგების პირობით ძმები ტყიდან გამოიტყუა და დააპატიმრა სენაკის მაზრაში; მუშნი და ოთარ დადიანები მათ ნათესავთან, ნესტორ გარდაფხაძესთან და სხვა მსჯავრდებულებთან ერთად თბილისში დახვრიტეს. ოფიცერი, 1922-1924 წლებში ანტისაბჭოთა პარტიზანული მოძრაობის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი სვანეთისა და სამეგრელოს ტერიტორიაზე.

წყარო: რუსეთის იმპერატორის არმიის ოფიცრები: ria1914.info; nobility.pro

• წმინდა გიორგის I ხარისხის ჯვარი
• წმინდა გიორგის II ხარისხის ჯვარი
• წმინდა გიორგის IV ხარისხის ჯვარი