შოთა ნიკოლაძე

შოთა ნიკოლაძე მე­სა­მე კურ­სზე იყო იუნ­კერ­თა სკო­ლა­ში, რო­დე­საც ომი და­ი­წყო. ტა­ბახ­მე­ლა­სა და კო­ჯორ­თან ხიშ­ტით იბ­რძო­და, გა­დარ­ჩა და თა­ვის ხუთ მე­გო­ბარ­თან ერ­თად გე­ნე­რალ გიორგი კვი­ნი­ტა­ძეს გაჰ­ყვა. 1921 წლის მარ­ტში სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბა ერთი გე­მით წა­ვი­და ბა­თუ­მი­დან სტამ­ბო­ლის­კენ, მე­ო­რე გე­მით კი - იუნკრე­ბი და გე­ნე­რა­ლი კვი­ნი­ტა­ძე. სტამ­ბო­ლი­დან სა­ბერ­ძნეთ­ში გა­და­ვიდ­ნენ. იქ ორ წე­ლი­წადს დარ­ჩნენ. ამა­სო­ბა­ში სა­ბერ­ძნეთ­ში პო­ლი­ტი­კუ­რი ვი­თა­რე­ბა შე­იც­ვა­ლა, ძა­ლა­უფ­ლე­ბა ხელ­ში სამ­ხედ­რო­ებ­მა აი­ღეს და იუნკრე­ბი პო­ლო­ნეთ­ში გა­და­ვიდ­ნენ. შოთა ნიკოლაძე ამ დროს 21 წლის იყო. პო­ლო­ნეთ­ში ბევ­რი იუნ­კე­რი დარ­ჩა, რომ­ლე­ბიც პო­ლო­ნე­თის არ­მი­ა­ში შე­ვიდ­ნენ. მე­ო­რე მსოფ­ლიო ომის დროს ბევ­რი მათ­გა­ნი კა­ტინ­ში წი­თელ არ­მი­ას­თან ბრძო­ლის დროს და­ი­ღუ­პა. იგი ვარ­შა­ვი­დან პა­რიზ­ში გადავიდა, სა­დაც სა­ქარ­თვე­ლო­დან წა­სუ­ლი 20-25 წლის ახალ­გაზ­რდე­ბი მრავ­ლად იყ­ვნენ. 1928-1932 წლებში შოთა ნიკოლაძე პარიზში იუნკერთა კავშირის წევრი იყო. მან 1928 წელს პარიზში არჩილ ზურაბიშვილთან ერთად აღადგინა სპორტული საზოგადოება "შევარდენი". შოთა ნიკოლაძემ იქ მყო­ფი ქარ­თვე­ლე­ბი გა­იც­ნო და და­უ­ახ­ლოვ­და მო­მა­ვალ სი­მამრს ვახ­ტანგ ღამ­ბა­ში­ძეს (ქართველი ექიმი და საზოგადო მოღვაწე, პარიზის ქართული სათვისტომოს მეორე თავმჯდომარე). შოთა ნიკოლაძის იუნ­კე­რი მე­გობ­რე­ბი დი­მიტ­რი ამი­ლახ­ვარ­თან მი­ვიდ­ნენ და უცხო­ელ­თა ლე­გი­ონ­ში გა­აგ­რძე­ლეს სამ­სა­ხუ­რი, მან კი სა­მო­ქა­ლა­ქო სამ­სა­ხუ­რი და­ი­წყო და ცო­ლად შე­ირ­თო ვახ­ტანგ ღამ­ბა­ში­ძის უფ­რო­სი ქა­ლიშ­ვი­ლი - მე­დეა ღამ­ბა­ში­ძე.

წყარო: ამბები. ge - საინფორმაციო პორტალი: ambebi.ge