გიორგი კვიტაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. ლანჩხუთი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამკურნალო ფაკულტეტი 1928 წელს.

1941–1945წწ. იყო 47-ე არმიის მთავარი ეპიდემიოლოგ-ინფექციონისტი. 1954–1979წწ. განაგებდა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის ინფექციურ სნეულებათა კათედრას. იკვლევდა ნაწლავებისა და ვირუსულ-ინფექციურ დაავადებათა კლინიკას და მკურნალობის მეთოდებს. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1951), პროფესორი (1951). ინფექციონისტი. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები.

წყარო: საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული  აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ. 16

• ინფექციონისტების სამეცნიერო საზოგადოება, წევრი

• 1962 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• მწვავე ინფექციური დაავადებანი : სახელმძღვ. სამედ. ინ-ტის სტუდენტებისათვის (თანაავტორი). - თბილისი, განათლება, 1977. - 431გვ.
• სალმონელოზი : კვებითი ტოქსიკოინფექციები (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1976. - 58გვ.
• დიფთერია (ავტორი). - თბილისი, საბჭოთა საქართველო, 1961. - 170გვ.