ინეზა კიკნაძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი 1954 წელს.

1960–2008წწ. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტში ეწეოდა სამეცნიერო და პედაგოგიურ საქმიანობას. მისი კვლევის სფერო იყო ახალი ქართული ენა (ფონეტიკა, მორფოლოგია, სინტაქსი), სალიტერატურო ქართული ენის ნორმალიზაცია, მეტყველების კულტურა და პრაქტიკული სტილისტიკა, მწერლის ენა; ამავე საკითხებზე სხვადასხვა დროს კითხულობდა ლექციების სპეც. კურსებს. ასწავლიდა ქართულ ენას უცხოელ სტუდენტებს, სტაჟიორებსა და ასპირანტებს. სისტემატურად აქვეყნებდა სტატიებს სამეცნიერო გამოცემებში, მონაწილეობდა სამეცნიერო კონფერენციებში. ავტორია ნაშრომებისა: "მამაჩემი – გრიგოლ კიკნაძე" (კრ-ში: გრიგოლ კიკნაძე, თბ., 1999, შემდგენელ-რედაქტორი, წინათქმის ავტორი – ი. კიკნაძე); "ვაჟა-ფშაველას იდიომებისა და ფრაზეოლოგიურ შესიტყვებათა მცირე ლექსიკონი" (შემდგენლები: ი. კიკნაძე, მ. ბეჟიტაძე, ლ. მამულაშვილი, თბ., 2015) და სხვ.) ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1993), პროფესორი (1996).

წყარო: საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია: ქართული ენციკლოპედიის ი. აბაშიძის სახელობის მთავარი სამეცნიერო რედაქცია: georgianencyclopedia.ge; საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.5. -თბ.,2023. -გვ. 32-33

• ამერიკის ბიოგრაფიის ინსტიტუტი, საპატიო წევრი

• 2001 - ივანე ჯავახიშვილის სახელობის მედალი