მარიკა ლორთქიფანიძე

დაბადების ადგილი: ქ. ბათუმი.

დაამთავრა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი 1943 წელს.

1947 წლიდან მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ისტორიის ინსტიტუტში უმცროს მეცნიერ–თანამშრომლად, 1956 წლიდან უფროს მეცნიერ–თანამშრომლად, 1966 წლიდან წამყვან მეცნიერ–თანამშრომლად, 1972–1978 წლებში თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საქართველოს ისტორიის კათედრის გამგედ. ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი(1963), პროფესორი(1965). გამოქვეყნებული აქვს 100 სამეცნიერო ნაშრომი, მათ შორის 10 წიგნი.

სადისერტაციო თემა – "ფეოდალური საქართველოს პოლიტიკური გაერთიანება", დაიცვა 1963 წელს.

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, წევრ-კორესპონდენტი (1983-)
• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი (1993-2018)

• 2000 - ღირსების ორდენი
• 1997 - ღირსების ორდენი
• 1988 - თბილისის საპატიო მოქალაქე
• 1982 - საქართველოს სახელმწიფო პრემია
• 1976 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• წმინდა გიორგის ოქროს ორდენი (საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის უმაღლესი ჯილდო)
• ივანე ჯავახიშვილის სახელობის პრემია

• საქართველოს მეფეები (რედაქტორი). - თბილისი, ნეკერი, 2007. - 282გვ.
• მეფე ბაგრატ მესამე : ნარკვევი (ავტორი). - ქუთაისი, საგამომც. ცენტრი, 2002. - 84გვ.
• რა არის "ქართლის ცხოვრება" (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1989. - 118გვ.
• ადრეფეოდალური ხანის ქართული საისტორიო მწერლობა (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. საქართველო, 1966. - 150გვ.
• რუსთაველის ეპოქა : სამეცნიერო პოპულარული ნარკვევი (ავტორი). - თბილისი, ნაკადული, 1966. - 100გვ.