ბესიკი

ქართველი პოეტი და პოლიტიკური მოღვაწე, თეიმურაზ II კარის მოძღვრის ზაქარია გაბაშვილის ვაჟი. მას ქართლ-კახეთის სამეფო კარზე კარგი განათლება მიუღია. ბესიკის პოეტური მემკვიდრეობა მრავალფეროვანია, - ეკუთვნის რამდენიმე პოემა, სახოტბო ოდები, სხვადასხვა ტიპის გასართობი ლექსები. მისი ლირიკული ლექსებიდან აღსანიშნავია: "სევდის ბაღს შეველ", "ტანო-ტატანო", "მე შენზე ფიქრმა მიმარინდა" და სხვ. მისი ლექსები, კერძოდ, XVIII საუკუნის II ნახევარში, სიმღერებად ვრცელდებოდა, რამაც დიდი პოპულარობა მოუპოვა. საგმირო-პატრიოტულ პოემაში "ასპინძისათვის" ოსმალო-ლეკთა ჯარზე გამარჯვების ამბავი გადმოსცა და ხოტბა შეასხა ქართველ გმირებს. ომის თემას ეხება აგრეთვე პოემა "რუხის ომი". მისი შემოქმედებისათვის დამახასიათებელია დახვეწილი ბგერწერა და მდიდარი მეტაფორული აზროვნება.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 2.-თბ.,1977.- გვ. 341

• ლირიკა (ავტორი). - თბილისი, ნაკადული, 1983. - 94გვ.
• თხზულებათა სრული კრებული (ავტორი). - თბილისი, საბჭ. მწერალი, 1962. - 361გვ.
• ლექსნი, თქმულნი ბესარიონ გაბაშვილისაგან (ავტორი). - ტფილისი, გამოც. ზ. ჭიჭინაძისაგან, 1885. - 66გვ.