შალვა ამირანაშვილი

დაბადების ადგილი: ქ. ონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტი (თსუ-ის პირველი გამოშვება)1922 წელს.

1923-1925წწ. მუშაობდა მოსკოვსა და ლენინგრადში. საქართველოში დაბრუნების შემდეგ ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას თსუ-სა და სამხატვრო აკადემიაში. 1925 წლიდან იყო თსუ-ს ხელოვნების ისტორიისა და თეორიის კათედრის გამგე, 1939-1975წწ. საქართველოს ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმის დირექტორი. შ. ამირანაშვილი ქართული ხელოვნების ისტორიის ერთ-ერთი პირველი მკვლევარი იყო საქართველოში. მას ერგო პატივი 1945 წელს საბჭოთა მთავრობის მიერ წარგზავნილი ყოფილიყო საფრანგეთში და ჩამოეტანა სამშობლოში მენშევიკების მიერ გატანილი  ეროვნული განძი. იგი ითვლება აკადემიკოს გიორგი ჩუბინაშვილის ერთ-ერთ უახლოეს მოწაფედ. მისი განმაზოგადებელი ნაშრომები ხელოვნების აქტუალურ საკითხებს ეხება. დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართველი ხალხის მატერიალური კულტურის ძეგლთა დაცვისა და შეგროვების საქმეში. 2001 წელს მისი პირადი ბიბლიოთეკა და ნივთები ხელნაწერთა ეროვნულ ცენტრს გადაეცა.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.1.-თბ.,1975.-გვ.396; მამულიშვილთა სავანე /ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე.-თბ.,1994.-გვ.42-43

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი (1955-)
• საქართველოს სსრ მე-6 მოწვევის უმაღლესი საბჭო, დეპუტატი
• საქართველოს სსრ მე-7 მოწვევის უმაღლესი საბჭო, დეპუტატი
• სკკპ, წევრი (1939-)
• სსრკ მეცნიერებათა აკადემია, წევრ-კორესპონდენტი (1943-)
• სსრკ მუზეუმების ეროვნული კომიტეტისა და მეუზეუმების საერთაშორისო საბჭო, წევრი (1957-)

• 1959 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე
• საპატიო ნიშნის ორდენი
• შრომის წითელი დროშის ორდენი (2 ორდენი)
• ლენინის ორდენი

• საქართველოდან სხვადასხვა დროს გატანილი სამუზეუმო განძეულობა და მისი დაბრუნება (ავტორი). - თბილისი, უნ-ტის გამ-ბა, 1978. - 100გვ.
• ხახულის კარედი (ავტორი). - თბილისი, ხელოვნება, 1972. - 91გვ.
• ქართული ხელოვნების ისტორია (ავტორი). - თბილისი, ხელოვნება, 1961. - 825გვ.
• ბექა ოპიზარი (ავტორი). - თბილისი, ფედერაციას გამ-ბა, 1937. - 46გვ.
• უბისი (ავტორი). - ტფილისი, საქ. საისტორიო-საეთნოგრაფო საზ-ბა, 1929. - 60გვ.