სერგი ჯიქია

დაბადების ადგილი: სოფელი ონოღია, მარტვილის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტი ენათმეცნიერების სპეციალობით. 1936 წლიდან იყო თბილისის უნივერსიტეტის აღმოსავლურ ენათა კათედრის გამგე და ყველა თურქოლოგიური დისციპლინის საუნივერსიტეტო კურსის პირველი ლექტორი; 1945-1953წწ. აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტის პირველი დეკანი; 1960 წლიდან გარდაცვალებამდე გიორგი წერეთლის სახელობის აღმოსავლეთმცოდნეობის ინსტიტუტის თურქოლოგიის განყოფილების გამგე. მისი სამეცნიერო მოღვაწეობა მრავალმხრივი იყო: თურქული ფილოლოგია, თურქული ენების დიალექტოლოგია, თურქული ენის ისტორია, თურქულ-ქართული ენობრივი კონტაქტები, თურქული დოკუმენტებისა და ისტორიული წყაროების პუბლიკაცია. იგი არის 150-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი.  მისი ფუნდამენტური ნაშრომია გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთრის პუბლიკაცია. დიდი ამაგი დასდო მან ქართულ-თურქული და თურქულ-ქართული ლექსიკონების შედგენა-რედაქტირებას, აზერბაიჯანული სკოლებისათვის ქართული ენის სახელმძღვანელოების შედგენას. იგი თურქული ქრესტომათიების ავტორია. თურქოლოგი.

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 11.- თბ., 1987.- გვ.568

• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი (1969-1993)

• 1978 - შრომის წითელი დროშის ორდენი
• 1975 - ივანე ჯავახიშვილის სახელობის მედალი

• თურქული ქრესტომათია (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1971. - 464გვ.
• კოლექტიური შრომის ერთი ქართული ტერმინისათვის თურქულ ენებში (ავტორი). - თბილისი, 1946. - 398გვ.