გიორგი ჯაფარიძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის  ფიზიკის ფაკულტეტი 1975 წელს. 1978 წლიდან საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფიზიკის ინსტიტუტის ასპირანტი; 1983 წლიდან ფიზიკა-მათემატიკის მეცნიერებათა კანდიდატი; 1998 წელიდან ფიზიკა-მათემატიკის მეცნიერებათა დოქტორი; 1978-1982წწ. ე. ანდრონიკაშვილის სახელობის ფიზიკის ინსტიტუტის უმცროსი მეცნიერ-თანამშრომელი; 1982-1998წწ. უფროსი მეცნიერ-თანამშრომელი; 2005 წლიდან ამავე ინსტიტუტის წამყვანი მეცნიერ-თანამშრომელი და კონდენსირებულ გარემოთა ფიზიკის განყოფილების გამგე; 1998 წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მოწვეული პროფესორი. მეცნიერული ინტერესების სფერო: დაბალგანზომილებიანი ძლიერად კორელირებული ელექტრონული და სპინური სისტემების თეორია, მეტალ-იზოლატორული გადავლების თეორია, მაღალტემპერატურული და სხვა უჩვეულო ზეგამტარი სისტემების თეორია, თეორიული ნანოფიზიკა და თანამედროვე ნანოელექტრონიკის მასალათმცოდნეობა. წლების განმავლობაში კითხულობს ლექციებს საქართველოს ტექნიკურ უნივერსიტეტში. ავტორია 55-მდე სამეცნიერო ნაშრომის. 

წყარო: საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია: science.org.ge

• საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია, აკადემიკოსი
• საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია, წევრ–კორესპონდენტი (2001-)
• საქართველოს ფიზიკოსთა საზოგადოება, წევრი

• ტექნიკური მექანიკა (ავტორი). - თბილისი, ტექნ. უნ-ტი, 2013. - 138გვ.. - ISBN: 978-9941-20-322-0