რევაზ ხაზარაძე

დაბადების ადგილი: წყალტუბოს რაიონი, სოფელი მაღლაკი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის სან-ჰიგიენური ფაკულტეტი 1951 წელს.

1951-1954წწ. იყო წალკის რაიონის სანეპიდსადგურის მთავარი ექიმი; 1955–1958წწ. გ. ნათაძის სახელობის სანიტარიისა და ჰიგიენის სამეცნიერო კვლევითი ინსტიტუტის ორდინატორი, 1958–1976წწ. რადიაციული და ნიადაგის ლაბორატორიის გამგე, 1976–1990წწ. კომუნალური ჰიგიენის განყოფილების გამგე, 1990-2000წწ. ამავე ინსტიტუტის დირექტორი, 2000-2003წწ. ინსტიტუტის  მთავარი მეცნიერ-მუშაკი. ავტორია 3 მონოგრაფიის და 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომისა, რომლებიც ეხება გარემოს ჰიგიენას, რადიაციულ ჰიგიენას და კვების ჰიგიენას.

საკანდიდატო დისერტაციის თემა - "მაგნიუმის ზღვრულად დასაშვები კონცენტრაციის ექსპერიმენტულ-ჰიგიენური დასაბუთება წყალსატევის წყალში", დაიცვა 1963 წელს; სადოქტორო დისერტაციის თემა - "საქართველოს მოსახლეობის პოპულაციური დასხივების დოზები დამაინებული გამოსხივების ძირითადი წყაროებიდან", დაიცვა 1982 წელს.  

• ადამიანის ეკოლოგიურ და პროფესიულ მედიცინათა აკადემია, წევრი
• ამიერკავკასიაში პირველი რადიაციული ჰიგიენის ლაბორატორია, დამფუძნებელი, ხელმძღვანელი (1960-1990)
• ეკოლოგიური და სიცოცხლის უშიშროების საერთაშორისო აკადემია, წევრი
• თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის სადისერტაციო საბჭო, წევრი
• თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სადისერტაციო საბჭო, წევრი
• საქართველოს ეკოლოგიურ მეცნიერებათა აკადემია, წევრი
• საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის რადიობიოლოგიისა და რადიაციული ეკოლოგიის სამეცნიერო კვლევითი ცენტრის სამეცნიერო ხარისხის მიმნიჭებელი სამეცნიერო-საატესტაციო საბჭო, წევრი

• 2003 - ღირსების ორდენი, პროფილაქტიკური მედიცინის მეცნიერული მიმართულებების განვითარებასა და სამედიცინო განათლების წინსვლაში მნიშვნელოვანი წვლილისათვის

• ადამიანი და რადიაცია (ავტორი). - თბილისი , საბჭ. საქართველო, 1988. - 155გვ.