იოსებ ანდრიაშვილი

დაბადების ადგილი: გურჯაანის რაიონი, სოფელი მუკუზანი.

დაამთავრა საქართველოს ინდუსტრიული ინსტიტუტი 1941 წელს.

1942–1965წწ. მუშაობდა თბილისის საავიაციო ქარხანაში სხვადასხვა თანამდებობებზე; 1963 წლიდან გარდაცვალებამდე – საქართველოს ტექნიკურ უნივერსიტეტში ლითონთა ტექნოლოგიისა და ლითონმცოდნეობის კათედრაზე. იყო მეცნიერი მანქანათმშენებლობის დარგში, ტექნიკური მეცნიერების დოქტორი 1976 წლიდან; პროფესორი (1979). მისი შრომები ძირითადად ეხება ქართული ლითონური უნიკალური ძეგლების დამზადების ტექნოლოგია–შესწავლას, ჭედური ხელოვნების, იარაღების დამზადების, მივიწყებული ტექნოლოგიური პროცესების აღდგენა–განვითარებას.

წყარო: საქართველო:ენციკლოპედია: ტ.1 –თბ., 1977. – გვ.149

• 1989 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• ლითონების დამუშავება : სახარატო საქმე: მე-10-11 კლ. სახელმძღვ. (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1989. - 215გვ.
• ლითონთა ტექნოლოგია : საკონსტრუქციო მასალების ტექნოლოგია : სახელმძღვ. ტექნიკუმებისათვის. - მე-3 შევსებული და გადამუშავებული გამოცემა (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1988. - 424გვ.
• ქართული ჭედური ხელოვნების ტექნოლოგიური პროცესი (ავტორი). - თბილისი, განათლება, 1967. - 137გვ.
• სახარატო საქმე : მე-9 კლ. სახელმძღვ. (ავტორი). - თბილისი, ცოდნა, 1964. - 152გვ.