ნესტორ გიორგაძე

დაბადების ადგილი: სოფელი გუთური, ჩოხატაურის რაიონი.

დაამთავრა ამიერკავკასიის კომუნისტური უნივერსიტეტი 1938 წელს.

1935-1938წწ. ხელმძღვანელობდა პირველი ჩაის გადასამუშავებელი ფაბრიკის მშენებლობასა და დაბა ლაითურის გაშენებას; 1946-1960წწ. იყო ამიერკავკასიის მეტალურგმშენის ტრესტის მმართველი; 1963 წელს მშენებლობის მინისტრის მოადგილე, კურორტ ბიჭვინთაში მიმდინარე სამუშაოების ხელმძღვანელი; სტალინგრადში მონაწილეობდა მცირე სიმძლავრის სატანკო ძრავების ქარხნის მშენებლობაში; დიდი წვლილი მიუძღვის რუსთავის მეტალურგიული ქარხნის აშენებასა და თვით რუსთავ–ქალაქის განაშენიანებაში; 1971 წლიდა პერსონალურ პენსიაზე გასვლის შემდგომ, სიცოცხლის ბოლომდე მუშაობდა საქართველოს სსრ-ს მშენებლობის სამინისტროს კონსულტატად. იყო საქართველოს სსრ I-V მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები; მშენებელი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.15; ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.3.-თბ.,1978.-გვ.158

• 1958 - სოციალისტური შრომის გმირი
• 1951 - სსრკ სახელმწიფო პრემია
  რკინაბეტონის ნაკეთობათა ახალი მეთოდის დამუშავებისა და დანერგვისათვის
• მედალი "შრომითი მამაცობისთვის"
• სსრკ სახალხო მეურნეობის მიღწევათა გამოფენა (ВДНХ) (ვერცხლის მედალი და II ხარისხის დიპლომი)
  ქ. რუსთავის ურბანული დაგეგმარების, პროექტირების, გამწვანებისა და გალამაზებაში შეტალი წვლილისთვის
• მედალი "1941-1945 წლებში დიდ სამამულო ომში გერმანიაზე გამარჯვებისთვის"
• წითელი ვარსკვლავის ორდენი (2 ორდენი)
• ლენინის ორდენი (2 ორდენი)
• შრომის წითელი დროშის ორდენი (2 ორდენი)
• მედალი "კავკასიის დაცვისთვის"