ვლადიმერ გაგუა

დაბადების ადგილი: სოფელი კოტიანეთი, სენაკის რაიონი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტი ფსიქოლოგიის განხრით 1951 წელს.

1951–1954 წწ. იყო თბილისის 35–ე საშუალო სკოლის ფსიქოლოგიისა და ლოგიკის მასწავლებელი; 1957–1959 წწ. ჟურნალ "სკოლა და ცხოვრების" პედაგოგიკის განყოფილების გამგე; 1959 წლიდან მუშაობდა სულხან–საბა ორბელიანის სახელმწიფო პედაგოგიურ ინსტიტუტში; 1988–1991 წწ. იყო ამავე ინსტიტუტის რექტორი; 1993 წლიდან დიდაქტიკის ლაბორატორიის ხელმძღვანელი. მისი კვლევები ეძღვნება აღზრდის თეორიას და პედაგოგიკის  ისტორიის საკითხებს, რასაც მიუძღვნა რამდენიმე მონოგრაფია, წიგნი და მრავალი სტატია. პედაგოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1971), პროფესორი (1975). 

 წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.530; ყველაფერი ჩვენი გვარის შესახებ ვებგვერდი: gagua.ge; საქარტველოს საკანონმდებლო მაცნე: matsne.gov.ge

• პედაგოგიურ მეცნიერებათა აკადემია, ნამდვილი წევრი (1995-)
• პედაგოგიურ მეცნიერებათა აკადემია, ვიცე–პრეზიდენტი

• 1997 - ღირსების ორდენი
• 1990 - იაკობ გოგებაშვილის სახელობის მედალი
• 1985 - საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე

• პედაგოგიკის ისტორია (თანაავტორი). - თბილისი, 1998. - 406გვ.
• კოლხეთის (ფაზისის) აკადემია (ავტორი). - თბილისი, ლამპარი, 1997. - 61გვ.
• პედაგოგიკა (ავტორი). - თბილისი, 1996. - 272გვ.
• იაკობ გოგებაშვილი (ავტორი). - თბილისი, ნაკადული, 1991. - 160გვ.